Noktalama işaretleri, cümleyi düzenlemenin yanında okumayı ve anlamayı kolaylaştırmaktadır. Sözlerin vurgu ve ton gibi özelliklerini belirtmek için de kullanılmaktadır. Virgülün de belirli işlevleri ve kullanıldığı yerler bulunmaktadır. En temel ve önemli görevi ise birbiri ardınca sıralanan kelime ve kelime gruplarını ayırmaktadır. Bu sayede cümle daha anlaşılır hale gelmektedir.
Virgül Nerelerde Kullanılır?
Türkçede dil bilgisi gibi bazı önemli kuralları Türk Dil Kurumu düzenlemektedir. TDK'ye göre virgül kullanıldığı yerler ve virgülün görevleri belirlenmiştir. Bu bağlamda virgül Türkçede oldukça fazla kullanılan bir noktalama işaretidir. Dolayısıyla virgülün kullanım alanları oldukça fazladır. Bu kullanım alanlarını ve virgül kullanımı ile ilgili örnek cümleler aşağıda verilmiştir:
- Birbiri ardınca sıralanan eş görevli kelime ve kelime gruplarının arasına konur: Zindana atılan mahkûmlar gibi titreşerek, haykırarak geri geri kaçmaya uğraşıyorduk.
- Uzun cümlelerde yüklemden uzak düşmüş olan özneyi belirtmek için konur: Saniye Hanımefendi, merdivenlerde oğlunun ayak seslerini duyar duymaz, hasretlisini karşılamaya atılan bir genç kadın gibi koltuğundan fırlamış ve ona kapıyı kendi eliyle açmaya gelmişti.
- Sıralı cümleleri birbirinden ayırmak için konur: Umduk, bekledik, düşündük.
- Tırnak içinde olmayan alıntı cümlelerinden sonra konur: Adana'ya yarın gideceğim, dedi.
- Konuşma çizgisinden sonraki alıntı cümlesinin bitimine konur: Bu akşam Datça'ya gidiyor musunuz, diye sordu.
- Cümle içinde ara sözleri veya ara cümleleri ayırmak için ara sözlerin veya ara cümlelerin başına ve sonuna konur: Şimdi, efendiler, müsaade buyurursanız, size bir sual sorayım.
- Anlama güç kazandırmak için tekrarlanan kelimeler arasına konur: Akşam, yine akşam, yine akşam, Göllerde bu dem bir kamış olsam!
- Edebî eserlerde konuşma bölümünden önceki ifadenin sonuna konur: Bahçe kapısını açtı. Sermet Bey'e, – Bu anahtar köşkü de açar, dedi.
- Kendisinden sonraki cümleye bağlı olarak ret, kabul ve teşvik bildiren hayır, yok, evet, peki, pekâlâ, tamam, olur, hayhay, öyle, haydi, elbette gibi kelimelerden sonra konur: Peki, gideriz. Olur, ben de size katılırım. Hayhay, memnun oluruz. Haydi, geç kalıyoruz.
- Bir kelimenin kendisinden sonra gelen kelime veya kelime gruplarıyla yapı ve anlam bakımından bağlantısı olmadığını göstermek ve anlam karışıklığını önlemek için kullanılır: Bu, tek gözlü, genç fakat ihtiyar görünen bir adamcağızdır.
- Hitap için kullanılan kelimelerden sonra konur: Efendiler, bilirsiniz ki hayat demek, mücadele, müsademe demektir.
- Metin içinde art arda gelen zarf-fiil eki almış kelimelerden sonra konur: Ancak yemekte bir karara varıp, arkadaşına dikkatli dikkatli bakarak konuştu.
- Sayıların yazılışında kesirleri ayırmak için kullanılır: 38,6 (otuz sekiz tam, onda altı), 0,45 (sıfır tam, yüzde kırk beş)
- Özne olarak kullanıldıklarında bu, şu, o zamirlerinden sonra konur: O, eski defterleri çoktan kapatmış, Osmanlıya kucağını açmıştı.
- Kitap, dergi vb.nin künyelerinde yazar, eser, basımevi vb. maddelerden sonra konur: Falih Rıfkı ATAY, Tuna Kıyıları, Remzi Kitabevi, İstanbul, 1938.
NOKTALAMA İŞARETLERİ, TDK Noktalama İşaretleri Nerelerde Kullanılır, Kuralları, Kullanım Alanları ve Örnek Cümleler 
