28 Şubat zulmünü unutmayacağız! Demokrasi tarihimizdeki kara leke: Ardında ağır bir ekonomik fatura bıraktı

Bugün 28 Şubat postmodern darbesinin 27'nci yılı. Türkiye daha önce birçok kez karşılaştığı askerin siyasete müdahale etme ve ülkeyi dizayn etme alışkanlığını bu kez farklı şekilde yaşamıştı. Ordu ve bürokrasi merkezli yürütülen darbe, irtica yalanlarıylavatandaşları da hedef alarak Türkiye'deki sivil hayata müdahale etme sürecini başlattı. Başörtülü kızların eğitim haklarının ellerinden alınarak huzura kastedildi. Seçilmiş hükümete el çektirildiği, vatandaşların temel hak ve hürriyetlerden mahrum bırakıldığı 28 10 yıllık süreçte 600 bin başörtülü öğrenci, okullara ve üniversiteye gidemedi. Katsayı engeli nedeniyle 14 milyon meslek lisesi öğrencisi, istediği üniversitede eğitim göremedi. 28 Şubat sürecinde 4 bin 625 MEB personeli fişlendi. 2 bin 639 kamu personeli irticayla ilişkili görüldü. KARANLIK ZİHNİYETİ AK PARTİ TARİHE GÖMDÜ 28 Şubat postmodern darbesinin üzerinden 27 yıl geçti. Tarihe kara bir leke olarak geçen darbeyle milyonlarca mütedeyyin insan 'irtica' bahanesiyle mağdur edildi. Başkan Recep Tayyip Erdoğan tarafından ise darbenin birçok mağduriyeti giderildi, başörtüsü yasağı da kalktı. SABAH, 28 Şubat darbesinin etkisini üniversite sıralarında yaşayan başörtüsü mağduru kadınlarla görüştü. 28 Şubat'ta başörtüsü yasağından dolayı üniversitelerinden atılan 28 Şubat Öğrenci Derneği Başkanı Emine İlyas, Banu Davran ve Fatma Timur, 28 Şubat darbesinin hissettirdiklerini, yaşamlarını ve yeni Türkiye'yi SABAH'a anlattı. EMİNE İLYAS: 'İRTİCA İLE MÜCADELE ADI ALTINDA BAŞÖRTÜSÜ YASAKLARI BAŞLADI' Süleyman Demirel Üniversitesi Burdur Eğitim Fakültesi Okul Öncesi Öğretmenliği 2. sınıfta okurken 28 Şubat darbesi sürecinde başörtüsü yasağı uygulamasıyla okuldan atılan Emine İlyas (46), 2017'de kurulan 28 Şubat Öğrenci Derneği Başkanlığını yapıyor. 'DUVARLARDA İSİMLERİMİZ YAZIYORDU. DİRENSEK POLİSLER VE COPLAR BİZİ BEKLİYORDU' Başörtüsü yasağının başlaması sonrasında hislerini aktaran İlyas, şunları aktarıyor: 'Türkiye'de başörtülü olup üniversitelerde okuyan kızlar olarak öncelikle hepimiz bu yasağa şaşırdık. Çünkü başörtülü bir şekilde ortaokulu liseyi okumuştuk. Sınavlara girmiştik. Devamında üniversitelerde özgür bir şekilde okuyorduk. Yasak duyurulunca ikna odalarına alındık. Bizlere eğitim verecek akademisyenler başımızı açmamız için bize türlü baskı uyguladılar. Derslere başörtülü devam ettiğimiz için tutanaklar tutuldu. Duyuru panolarına isimlerimiz, cezalarımız asılıyordu. Duvarlarda isimlerimiz yazıyordu. Kimlik kontrolü yapıp fakülteden atıyorlardı. Biz çıkıyorduk ama dirensek polisler ve coplar bizi bekliyordu. Bir gün uygulama dersi için bir anaokuluna gittik. Okul müdürü 'Öğrenciler sizi görmesin, siz iyi örnek değilsiniz' dedi ve bizi okula almadı. Arkadaşlarımız uygulama dersi için okula girdi. Biz geri dönmek zorunda kaldık. Mehmet Akif Ersoy'un 'Zulmü Alkışlayamam' şiirini okuyarak dönüş yolunu yürümüştük.' 'YÜREĞİMİZİN KÖŞESİNDE ÇALINMIŞ BİR HAYAT VAR' Darbe sürecinde okullarından atılan kadınların hislerini paylaşan İlyas, 'Başörtüsü yasağıyla cezalar alıp adalette bizi haksız bulduktan sonra evlerimize geri döndüğümüzde müthiş bir boşluk yaşadık. Çünkü her gün sabah erkenden kalkıp derslere devam etmeye alışkın bizler bu hale uzun süre alışamadık. Türkiye'de o dönemde eğitim çağlarında olanlar ya da çalışma hayatında olan kadınlar büyük bir baskı yaşadık. Potansiyelimizle ve liyakatimizle dört duvar arasına resmen hapsedildik. Bu başörtüsü yasağı ülkemizin geleceğine yapılmış nesiller boyu hissedeceğimiz bir zulüm olarak tarihe geçti. Tabi ki hayatımıza devam ettik. Fakat yüreğimizin köşesinde çalınmış bir hayat var' şeklinde konuşuyor. 'BİR NESLİN DESTANINI YAZDILAR' İlyas, üniversiteden atıldıktan sonra kendi hayatının ve dava arkadaşlarının hayatının nasıl değiştiğini şöyle açıklıyor: 'Hukuk fakültesi okumak idealimdi. İdeallerimizden vazgeçmek zorunda kaldık. Uyarı kınama ve uzaklaştırma cezalarından sonra üniversite yönetimini mahkemeye verdim. Fakat davayı kaybettim. Mahkeme kararında başörtülü derslere devam ettiğim için okulun huzur ve sükûnunu bozduğum yazıyordu ve verilen cezayı hukuk haklı buldu. Türkiye geneline bakacak olursak farklı farklı fakültelerde liselerde çalışma hayatında olan herkes süreci en acımasız şekilde yaşıyordu. Halk çok büyük destekçimizdi. Fakat bu darbecilerin umurunda değildi. O dönemin en unutulmaz eylemlerinden biri başörtüsü yasağını protesto etmek için düzenlenen 'İnanca Saygı Düşünceye Özgürlük İçin El Ele' eylemiydi. Bu dönemdeki uygulamalara yönelik tepkiyi ülke geneline yaydı. Ülkemiz için o dönemde çalışma hayatından atılan kadınlar, liselerde üniversitelerde okuyamayan kadınlar, okurken çalışırken bırakmak zorunda kalan kadınlar büyük bir kayıptı. Hepsi büyük zorluklarla özverilerle kazandıkları okullarında okurken bundan mahrum bırakmak ülkemiz içinde büyük bir ihanetti. Potansiyeli ve liyakati olan kadınlar okuyamadı, çalışamadı. Büyük bir emek ile üniversiteyi kazanan okuyan kadınların ülkemizde yaşadığı bu yasak büyük bir israftır. Allah'ın ayetini ayakta tutmak adına, batılın karşısında onurluca dimdik duran memurlar, öğrenciler, hayatının baharında mahkemelerde mücadele eden kadınlar, aslında bir neslin destanını yazdılar.' BİN YIL SÜRECEK KARANLIĞA MAHKÛM ETMEK İSTEDİLER' '28 Şubat postmodern darbesini nasıl tanımlıyorsunuz?' sorusuna ise İlyas 'Bir zamanlar Türkiye'de halk iradesini hiçe sayanlar, iç ve dış mihraklarla iş birliği yaparak askeri gücü gayrimeşru şekilde ve kendi çıkarları doğrultusunda şekillendirerek, açık bir askeri darbe olmasa da askeri vesayetin gölgesini halka hissettirerek, medya araçlarını ve bürokrasiyi kullanmak suretiyle masum insanlara yıllarca zulmettikleri postmodern bir darbedir. Sırf inançlarından dolayı haklarını ellerinden aldılar ve ülkemizin istikbalini, akılları sıra bin yıl sürecek karanlığa mahkûm etmek istediler' diyerek cevaplıyor. 'O AF ÇIKTIĞINDA SANKİ YENİDEN DOĞDUM' İlyas, 28 Şubat darbe döneminden yıllar sonra başörtüsü yasağının kalkması ardından hayatının nasıl değiştiğini de anlatıyor: '2010'a kadar başörtüsü yasağı devam etti. Üniversite için öğrenci afları çıkıyordu. Fakat hepsi de başı açık olmak şartıyla üniversiteye kabul ediyordu. 2010'da üniversitelerde başörtüsü yasağı kalktı. Cumhurbaşkanımız 17 Aralık'ta sema törenleri için Konya'daydı. Sema törenlerine katıldım ve tören sonunda cumhurbaşkanımıza ulaştım. Üniversitelerde başörtüsünün serbest olduğunu ve eğitimimize kaldığımız yerden devam etmek istediğimizi kendisine ileterek kapsamlı bir öğrenci affı talebinde bulundum. 2008'den bu yana takip ettiğimiz bir çalışmaydı. Yüzlerce görüşme, dilekçe, talep ve nihayetinde eğitimimize yaşadığımız şehirde devam edebilme imkânı da sunan kapsamlı bir af çıktı. O af çıktığında sanki yeniden doğdum. Af çıktı fakat mevzuatlara takıldım. Konya'da ikamet ediyordum ve eşim sınıf öğretmeniydi. İki evladım vardı. Selçuk Üniversitesi tüm dilekçe ve taleplerime rağmen 1998'te Okul Öncesi Öğretmenliği Bölümü açıldığı için puanımı kıyaslayamadıklarını söylediler. Başvurum kabul edilmedi. Ve dosyam Burdur Eğitim Fakültesine geri gönderildi. Hep aşmamız gereken hendeklerimiz oldu. Burdur Eğitim Fakültesi'nde üç dönem okudum. Sonrasında Konya'ya özel öğrenci olarak geçtim ve 2014'te yüksek onur belgesi alarak mezun oldum.' 'BAŞÖRTÜLÜ, ÜSTEĞMEN KIZLARI', GURUR DUYDUKLARI 'BAŞÖRTÜLÜ POLİS EVLATLARI' VAR ARTIK...' 28 Şubat Türkiye'si ile yeni Türkiye arasındaki farka değinen İlyas, '28 Şubat postmodern darbesinin sebep olduğu pek çok gönül yarası ve ömürlük hasar, Türkiye'nin normalleşmesiyle birlikte Sayın Cumhurbaşkanımızın, kararlılıkla almış olduğu inisiyatifler sayesinde bu dert deva buldu ve büyük oranda çözüldü. Evladının yemin töreni için dahi kışlaların nizamiye kapısından içeri alınmayan başörtülü annelerin 'başörtülü, üsteğmen kızları', gurur duydukları 'başörtülü polis evlatları' var artık... Süreç tam olarak tamamlanmasa da 28 Şubat'ın mazlum kızlarına iade-i itibar olarak, o dönemde öğrencilik ve memuriyet noktasında gayri hukuki yollarla ellerinden alınan hakları, Cumhurbaşkanımız sayesinde teslim ediliyor. Şimdi evlatlarımız, bizim kapısından giremediğimiz okullarda, makamlarda ve mekânlarda başları dik gururla okuyorlar, çalışıyorlar ve Türkiye'nin geleceğini inşa ediyorlar' diyor. 'BAŞÖRTÜSÜNÜ ANAYASAL GÜVENCE…' 2017'de kurulan, genel merkezi Ankara'da olan 28 Şubat Öğrenci Derneği'nin 41 temsilciliği olduğunu vurgulayan dernek başkanı Emine İlyas son söz olarak şunları söylüyor: 'Yaşadıklarımız, bu memleketin karanlık günlerinin imzasıydı. O günlerin bitmesi, kılık kıyafet dayatmasının bir daha yaşanmaması ve başörtüsüne anayasal güvence sağlanması için tüm benliğimizle mücadele ediyoruz. 'Yaşayanların Kaleminden' isimli kitapta bizleri anlattık, o devrin karanlığı ışığa kavuşsun istedik. Türkiye yüzyılı hedefimizde bu darbe izlerinden tamamen kurtulmamızın yolu, milletin meclisinde başörtüsünü anayasal güvence altına alarak bu meseleyi açılmamak üzere tarih sayfalarına gömmektir. Bu niyetle başörtüsü mağduru ve mazlumlarını temsilen 28 Şubat Öğrenci Derneği olarak, bu konuda halkın iradesiyle mecliste bulunan tüm vekillerimize bu tarihî sorumlulukta üzerine düşeni yapmaya davet ediyoruz. Bu düzenlemenin geçmesini, Meclis'te bulunan partiler için bir samimiyet testi olarak görüyoruz. Gelin ülkemizi bu darbe izlerinden tamamen kurtaralım.' BANU DAVRAN: 'HAYATIMIN EN KORKU DOLU, EN KARANLIK BÖLÜMÜ' Banu Davran (48), 28 Şubat darbe sürecinde İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Tarih bölümünde 4. sınıf öğrencisiydi, henüz 22 yaşındaydı. Okulunu bitirmesine az bir süre kala bir pazartesi sabahı üniversitenin kapısında kalakaldı, birçok başörtülü öğrenci gibi o da içeri alınmadı. Davran 28 Şubat darbe sürecini 'Hayatımın en korku dolu, en karanlık bölümü' diye tanımlıyor. 'VATANA İHANET ETMEKLE SUÇLANIYORDUK' Başörtüsü zulmünü yaşayan Davran, İzmir İmam Hatip Lisesi'nde okurken de başörtüsü yasağıyla ilgili sorunlar yaşadığını ifade ederek sonraki süreçte neler yaşadığını anlatıyor: 'İzmir İmam Hatip Lisesi'nde okurken de aynı karanlık elin ötekileştirişi ve ikinci sınıf vatandaş muamelesi tavırları keskin bir bıçak gibi hayatımın tam ortasına çökmüştü. Okulda okuyamıyorduk, bir işte çalışamıyorduk. Fikrimizi beyan edemiyorduk. Hiçbir kamu dairesine hizmet almak için dahi olsa kabul edilmiyorduk. Her yerde ve her şekilde susturuluyor ve ötekileştiriliyorduk. Vatana ihanet etmekle suçlanıyorduk. O dönemler devlete başkaldıran asiler olarak tanımlanıyor ve yorumlanıyorduk. Sokakta yürüdüğümüzde insanların alaycı sesleri, bakışları ve tavırları bizlerle dalga geçmeleri artık günlük olan işlerimiz arasındaydı. Bu tacizlere tahammül etmeye çalışıyorduk. Hastaneye muayene olmaya bile gidemiyorduk. Ben hasta olmaya korktuğumu hatırlıyorum. Çünkü hastaneye de başı açık kabul ediyorlardı, muayene için sağlık kartlarına başı açık fotoğraf istiyorlardı.' 'ETİK DEDİĞİM HER ŞEY YOK SAYILDI, BİR ANDA BÜYÜMÜŞTÜM' Başörtüsü yasağı sonrası hayatının nasıl değiştiğine değinen Davran sözlerine devam ediyor: 'Ben 22 yaşındayken nasıl duruyorsam şu anda da aynı şekilde duruyorum. O yönden hayatım hiçbir şekilde değişmedi. O gün nasıl aktifsem, üretken olmaya, yeni şeyler öğrenmeye ve araştırmaya gayret ediyorsam şimdi de o şekilde devam ediyorum. Ama 'Sizden neler gitti, hayallerinizden neler gitti?' diye sorarsanız. Benim için, bütün hayallerinin bir anda senden koparıldığını, zorla alındığını ve geri almak için çabalasan da kapı kapı dolaşsan da karşılık bulamadığını görmek bir anda karanlıkta kalmak gibi bir şeydi. Etik dediğin her şeyin yok sayıldığına o genç yaşımda şahit olmuş ve bir anda büyümüştüm.' 'İSLAM'I YAŞAMA ÖZGÜRLÜĞÜM ANAYASAL GÜVENCE İLE TAÇLANDIRILSIN!' 28 Şubat Türkiye'si ile yeni Türkiye arasında nasıl bir fark olduğunu anlatan Davran, '28 Şubat Türkiye'si ile yeni Türkiye arasındaki en büyük fark ikinci sınıf vatandaş muamelesi görmüyor, ötekileştirilmiyorum. Sadece şekli olarak değil, fikirlerim ve üretkenliği ile değerlendiriliyorum. Yine de içimde 'Bu yasaklar tekrar başlar mı?' diye bir endişe yok değil. Bu sürecin tekrar yaşanmaması için İslam'ı yaşama özgürlüğümün anayasal güvence ile taçlandırılmasını diliyorum. Cenabı Hak bir daha böyle bir acıyı yaşatmasın! Cumhurbaşkanımız inancımız gereği öz yurdumuzda garip yaşadığımız o dönemin son bulmasını sağladı. Bizi özgürlüğümüze kavuşturdu. Rabbim de ebediyyen onun yâr ve yardımcısı olsun...' diyerek sözlerini tamamlıyor. FATMA TİMUR: 'UZAKLAŞTIRILMA CEZASI ALDIĞIM İÇİN EĞİTİM HAYATIM BİTMİŞ OLDU' Fatma Timur (45) 28 Şubat darbe sürecinde sosyoloji bölümünde okuyordu. 3. sınıfın 1. dönemindeyken başörtüsü yasağı başladı, başörtülü olduğu için birçok uzaklaştırma cezası aldığında 20'li yaşlarındaydı ve okuldan atıldı. Timur 28 Şubat darbe sürecinde neler yaşadığını anlatmaya başlıyor: '3. sınıfın 1. dönemindeyken başörtüsü yasağı başladı. Sınıfıma başörtülü olarak girebiliyordum ancak bir yandan derslere girerken diğer taraftan 'başörtüsü yasağına uymadığım için' ilk önce uyarı cezası aldım. Bir ay sonra kınama cezası, takip eden bir ay sonunda da verilen bir haftalık 'uzaklaştırma' cezası ile ilk dönemi bitirdim. 2. dönemle birlikte kampüs sınırları içine başörtülü girmemiz yasaklandığı için artık okuldan ve derslerden uzaklaştırılmış oldum. Bu gerekçeyle fiilen okuldan uzaklaştırılmışken nisan ayı içinde 'Bir yarıyıl okuldan uzaklaştırılma' cezası aldığım için eğitim hayatım bitmiş oldu ve zorunlu olarak okuldan ayrılıp ailemin yanına döndüm. Daha sonra 2002'de ev adresime gönderilen bir belge ile iki yıl üst üste kayıt yenilemediğim için okul kaydımın silindiğini öğrendim. 1. sınıfta iken, ben sınıf birincisi, başörtülü diğer arkadaşım da sınıf ikincisi olmuştu, Bizim bölümde ilk defa başörtülü iki kişinin dereceye girdiği söylenmişti bize. Buna dair yapılan ödül törenine ise başörtülü olduğumuz için çağrılmadık, sonrasında başarı belgesi ve ödülümüzü, bölüm sekreterinden almıştık.' '28 ŞUBAT İNANÇLI İNSANLARIN ÜZERİNDEN ADETA BİR SİLİNDİR GİBİ GEÇTİ' 28 Şubat darbe sürecini ve yaşanan zulmü hayatının her anında yaşayan Timur, darbeyi şöyle tanımlıyor: 'Bu süreci; yıllardır başörtülü kesime olan tahammülsüzlüğün zirve noktası olarak tanımlıyorum. İnsanı, inancıyla hedefleri arasında seçim yapmaya zorlayan bir süreçti. İnançlı insanların üzerinden adeta bir silindir gibi geçti, hayattan ve hayallerimizden kopardı bizi. Benim gibi binlerce genç kız, maruz kaldığı bu mağduriyetler dolayısıyla travmalar yaşadı. Başörtüsü yasağı sonrası, önce ne yapacağımı, nasıl hareket edeceğimi bilemedim çünkü eğitim sonrasında mesleki anlamdaki hayallerim yarım kalmıştı. En büyük hayalim öğretmen olmaktı ve bu hayalim, sırf birileri bizden ve bizim inanç değerlerimizden rahatsız olduğu için, bizim bu halimiz onları ciddi anlamda rahatsız ettiği için, güya biz toplumun ilerlemesinin önünde engelmişiz gibi düşündüklerinden dolayı elimizden alındı. En büyük arzusu ve hayali hacca gitmek olan annemin bu hayalini öğretmen olduktan sonra gerçekleştirmek istiyordum ancak olmadı maalesef.' 'TEK EMEKLİ MAAŞIYLA OKUTMAYA ÇALIŞAN AİLEMİN DE HAYALLERİ YARIM KALMIŞTI' Timur, 28 Şubat'ta okuldan atılanlara yönelik Başkan Erdoğan'ın öğrenci affı çıkarmasından söz ederek sözlerine devam ediyor: 'Yıllar boyunca rüyalarımda kendimi okuluma geri dönmüş, eğitimimi tamamlamaya çalışırken görüyordum. Sınıf arkadaşlarım değişmiş, ne yapacağımız bilemez haldeyken uykularımdan uyanıyordum. Okuldan atıldıktan sonra bir süre yeni yazıldığım kurslar üzerinden -bilgisayar, sürücü, kişisel gelişim vs.- içimdeki o yarım kalmışlık hissisini gidermeye çalıştım ama olmuyordu ve olmadı. Benimle birlikte aynı yıl üniversiteyi kazanan ağabeyim, benden sonra üniversiteyi kazanan yakın çevremden pek çok kişi, birer birer mezuniyetlerinin ardından mesleklerine atanırken onlar adına seviniyor ancak kendi içimdeki hüznü bir türlü gideremiyordum. Sadece benim değil, aynı zamanda iki çocuğunu üniversitede tek emekli maaşıyla okutmaya çalışan ailemin de hayalleri yarım kalmıştı. Yaşadığım tüm bu süreçlerde önce ailem, evlendikten sonra da eşim en büyük destekçilerim oldular. Başörtüsünü hiç istemediği halde açmak zorunda kalan arkadaşlarıma gördüğümde bu desteğin ne kadar kıymetli olduğunu anlıyordum. Okuldan atıldıktan yedi yıl sonra evlendim. Rabbim bana iki evlat nasip etti. 2011'de çıkan af ile eğitim hayatına ancak geri dönebildim ama bu seferde o dönemde çocuğum küçük olduğu ve eşimin de işini taşıyamaması dolayısıyla iki yıllık ön lisans diplomasını alarak yaşadığım şehir olan İstanbul'a geri döndüm. Önce İlahiyat ön lisans, sonrasında AÖF'te Sosyoloji 3 ve 4. sınıflarını bitirdim. Halen İlahiyat 4. sınıfta öğrenciliğim devam etmekte. Yıllar sonra verilen bu iade-i itibara sevinmiş olsam da sevincim biraz buruk. Çünkü devletime ve milletime en verimli, en faydalı olabileceğim yaşlarımda bu hizmetten mahrum bırakıldığım öğretmenlik mesleğini yapmak istiyorum.' 'CUMHURBAŞKANI ERDOĞAN, TOPLUMSAL BARIŞI TESİS ETTİ' 28 Şubat dönemi Türkiye'si ile yeni Türkiye'yi kıyaslayan Timur son söz olarak şunları söylüyor: 'İnsanların hayallerinin çalındığı, geleceklerinin karartıldığı, sırf başörtülü olduğu için kamusal alana, annelerin oğullarının askeriyedeki yemin törenlerine katılamadığı bir Türkiye'den, herkesin özgürce fikrini ifade edebildiği, inancını yaşayabildiği, başını örttüğü için hiçbir ayrımcılığa maruz kalmadığı günlere kavuştu Türkiye. Tüm yasakların kalkmasıyla ülkemiz daha özgür, daha adil ve insanca yaşanabilir bir ülke haline geldi şüphesiz. Cumhurbaşkanımız bizi millet olarak gereksiz korkularımızla yüzleştirdi ve bu sayede toplumsal barışı tesis etti. Başörtüsü yasağını her alanda kaldırdı. Kendisine her zaman duacıyız... Hem geçmişimiz için, hem bugün için hem de gelecekte inancını yaşamak isteyen çocuklarımız, torunlarımız ve gelecek nesil için…' Yıllarca süren başörtüsü yasağı nedeniyle üniversite hayalini gerçekleştiremeyen 56 yaşındaki Nefise Kıyıcı, özlemini duyduğu üniversite sıralarına oturmayı başardı. Bir kız bir erkek çocuk annesi olan Kıyıcı, Atatürk Üniversitesi İletişim Fakültesi Radyo Televizyon Sinema bölümünde başörtüsü ile okumanın sevincini yaşıyor. 28 Şubat dönemi ve daha öncesinde başörtüsü yasağı nedeniyle yıllarca çok istediği üniversiteye gidemeyen Nefise Kıyıcı, Diyanet'ten emekli olduktan sonra hayallerini hayata geçirmek için adım attı. Kıyıcı, başörtüsü yasağı nedeniyle hayalini kurduğu öğrenci sıralarında oturmak için, üniversite sınavına girdi. Atatürk Üniversitesi İletişim Fakültesi Radyo Televizyon Sinema bölümünü kazanan 56 yaşındaki Nefise Kıyıcı, içinde kalan hayallerine kavuşmuş oldu. Okuldaki öğrencilerle iyi bir diyalog geliştiren Kıyıcı, aldığı notlarla derslerinde büyük başarı gösteriyor. Yasak nedeniyle Hukuk Fakültesi' gidemedi! 'Bu sıralarda oturuyor olmam benim içimde okuma olarak ukde kalan bir şeydi. Farklı bir bölümde başarılı olmanın hazzı çok başka benim için. Çünkü ben 1980 yılından beri ilkokul yaşından beri başörtü konusunda okuma yasaklısı olarak ve anayasal olarak o darbe dönemlerinin çocuğuyum. Babam, üniversitede akademisyen olması hasebiyle bizim üniversite şartlarında yaşadığımız yıllarımız da çok zordu. Çünkü oturduğumuz yemek esnasında bile askerlerin bir anda postallarıyla evimize gelmesi bütün kütüphanemizi darmadağın etmesinin yaşanmışlığı var. Daha sonra imam hatip sıralarında okumuş olmak ve bu toplumda ikinci sınıf vatandaş muamelesi görmenin en büyük şahidiyim. İmam-Hatip öğrencisi olarak ardından üniversiteye alınamamak hukuku kazanmış olduğum halde üniversiteyi okumamak benim için hayatımın en büyük ıstırabıydı. Bugün bu sıralarda olduysam ve çok farklı bir bölüm okuyabiliyorsam, mevcut hükümetimizin ve çok kıymetli Sayın Cumhurbaşkanımız Recep Tayyip Erdoğan'ın sayesindedir ve kendisine bütün ekibine, almış oldukları bu karardan ve bizlere tanımış oldukları bu haklardan dolayı da çok çok çok teşekkür ediyorum.' Adana'da 28 şubat mağdurlarından ev hanımı suat ayaz (43) o tarihlerde yaşadığı sözlü tacizleri ve travmaları sabah'a anlattı. 2 çocuk annesi ayaz, 'üniversiteden mezun olabilmek için yıllar boyunca peruk takmak zorunda kaldım. o günler aklıma geldiğinde gözlerim yaşarıyor. üniversiteye kayıt yaptırmak için saçım açık olarak çektirdiğim bir vesikalık istediler. o peruğu takınca 2 gün boyunca sürekli ağladım. ilk derste hocam adımı sordu peruk travması yüzünden ismimi hatırlamadım. bir tercih yapmak zorundaydım. eğitimi devam ettirecektim ya da okulu buracaktım. sırf meydan bunlar kalmasın diye okudum. mezun olduktan sonra bir işe giremeyeceğimi bile bile okudum. cumhurbaşkanımız 'başörtüsü devrimi' yaptığı duyduğum zaman ki mutluluğumu kelimelerle anlatamam. 2005 yılında bu yasak kalktığı gün peruğumu arkadaşlarımla kutlama yaprak tören eşliğinde çöpe attım. cumhurbaşkanımız bizim süper kahramanımız oldu. '1000 yıl sürecek' denilen 28 şubat vesayeti tek başına yıktı. bunun ondan başkası yapamazdı. erdoğan özgürlüğüme kavuştum. o dünyadaki en özgürlükçü lider. vatandaşının özgürce dinini dilini yaşama şansı veriyor. iyi ki türkiye'yi yönetiyor dünyadaki en şanslı ülke biziz' dedi. 'ADIMI UNUTTUM' 'İŞE GİREMEYECEĞİMİ BİLE BİLE OKUDUM' Türk siyasi tarihinde 28 Şubat 1997'de 'Post modern darbe' olarak gerçekleşen darbenin 27. yıl dönümünde mağdurlar yaşadıklarını SABAH'A anlattı. O dönemde öğrenciyken mobbing uygulanan ve okuldan atılan 28 Şubat Öğrenci Derneği Trabzon Temsilcisi Aynur Özdemir ve Gülden Gebiç yaşadıklarını anlattı. Aynur Özdemir 'Üniversitede öğrenciyken başörtüsü yasağı çıkarıldı ve başörtülü öğrencilerin kampüse girişi yasaklanmıştı. Mobbing uygulandı sınava giremedik ve bu yüzden okuldan atıldık. Bu millet tarihe kara bir leke olarak geçen o zulüm günlerini asla unutmayacaktır', Gülden Gebiç ise şunları söyledi: 'Öğrenciyken, önce sözlü, sonra yazılı olarak psikolojik baskı yapıyorlardı. Sonra önüme getirdikleri DGM yazılı bir kağıt imzalamamı istediler. İmzalamayınca okulu bırakmak zorunda kaldım. Cumhurbaşkanımız sayesinde Üniversitelerde ve kamu kurumlarında başörtü yasağı kalktı, eğitimimi tamamladım'dedi. YASAĞI ENGELLEYEMEDİK, OKULDAN ATILDIK

28 Şubat zulmünü unutmayacağız! Demokrasi tarihimizdeki kara leke: Ardında ağır bir ekonomik fatura bıraktı

Demokrasi tarihimizin kara lekelerinden 28 Şubat postmodern darbesi, ardında vesayetçilerin postallı zulmüne uğrayan milyonlarca mağdur ve ağır bir ekonomik fatura bıraktı.