Hanefi Avcı, Türkiye'nin en tanınmış eski polislerinden. Emniyet Genel Müdürlüğü bünyesinde daire başkanlığı ve il emniyet müdürlüğü görevlerinde bulundu. Türkiye'de "devlet içinde çeteleşme" iddialarının ortaya saçıldığı Susurluk Skandalı döneminde cesur açıklamalarda bulundu. 2010'da yazdığı "Haliç'te Yaşayan Simonlar Dün Devlet Bugün Cemaat" başlıklı kitap ile Türkiye'de Fetullahçı çetenin polis ve yargı içinde örgütlendiğini iddia etti. Kitabının yayımlanmasından sonra bir sol örgüte yardım, yataklık ve Ergenekon soruşturması kapsamındaki Oda TV davalarından tutuklandı. Dört yıl cezaevinde yattı. Anayasa Mahkemesi'nin kararlarıyla 'yargılamada hak ihlali' kararı sonucu tahliye olduktan sonra ikinci kitabı "Cemaat'in İflası - Hoca'nın Ayağının Kaydığı Yer" başlıklı yeni bir kitaba imza attı. Avcı ile yeni çıkan kitabı kapsamında Paralel yapının mevcut durumu ve AK Parti hükümetinin Paralel yapıya yönelik operasyonları hakkında konuştuk.
Paralel yapı hakkında ikinci kitabınız çıktı. Neden bir kitap daha yazdınız?
Ortam ve şartlar yeniden böyle bir kitap yazmayı gerektirdi. Gelişmelere baktığınızda artık şu anda Paralel yapının yürüttüğü operasyon ve tahkikatların sahteliğinin oraya çıktığı, kurulan kumpasların orta yere çıktığı, Paralel yapı ile hükümet arasında kavganın başladığı bir olayda Paralal yapıya yönelik soruşturmalar da başlayınca artık bir şeyler söylemenin gereği ortaya çıktı.
"Paralel yapının operasyon kabiliyeti hâlâ var"
Kitabınızın adı "Cemaat'in İflası" ama kitabı okuduğumuzda hâlâ ayakta ve faal olan bir paralel yapı yapılanması varlığına dikkat çekiyorsunuz. İçerik ile başlık çelişmiyor mu?
İflastan kastettiğim, paralel yapı iflas etti, yok oldu anlamında değil. İflası mecazi anlamda kullandım. Paralel yapı kendisini İslami kimlikle tanımlıyor. İslam'da iflasın bir manası var. İslami metinler diyor ki; eğer siz insanlara kötülük yaparsanız, insanlara hukuksuz ve adaletsiz davranırsanız; öbür dünyada bunlardan hesap sorulurken sizin iyi amelleriniz onlara verilir, yaptığınız kötülüğün bedelini ödersiniz. İyi amelleriniz biterse, çok kötülük varsa, bu defa o insanların kötü amelleri size verilir ve siz o zaman iflas etmiş olursunuz; yani her şeyini kaybetmiş, elindeki sermayesi gitmiş insan olursunuz. Biz paralel yapının yaptıklarıyla öbür tarafta iflas etmiş olduğunu anlatmak için bu adı koyduk. Hatta bu kitabın asıl yazılış amacı; paralel yapı çok ciddi olarak var, siz Paralel yapıyı bitti zannediyorsunuz, yapılan birkaç işlemle paralel yapı pasifize oldu diyorsunuz; tam tersine çok ciddiye almanız gereken çok ciddi bir yapı olarak hâlâ var. Kamu duyarlılığını artırmak için bu kitabı yazdım. Tüm toplumu dinleyip izleyebilen; başbakanların, bakanların, herkesin telefonlarını dinleyebilen, tüm devlet toplantılarına girip bakabilen, TSK, MİT gibi devletin devasa kuruluşlarına kumpas yapabilen bir yapıdan söz ediyoruz.
Paralel yapının yukarıda saydıklarınızı yapabilecek gücü hâlâ var mı?
En azından operasyon yapabilme kabiliyeti var. Evet epey darbe yedi, birtakım unsurları tayin oldu. Birtakım elemanları tutuklandı. Destek veren işadamları desteğini çekti ama bu Paralel yapının gücünden çok şey kaybettirmedi. Hâlâ illegal çekirdek, gövde yapı güçlü ve operasyon yapabilecek, her türlü provokasyonu yapabilecek gücü ve imkânı var. Bugün MİT bile devletin belli kurumlarından bilgi alırken zorlanır. Emniyet aynı şekilde zorlanır. Paralel yapı bir saniyede tüm devlet arşivine sahip olur. Devletin hafızası Paralel yapıda. Paralel yapı tüm devlet arşivine sahip. Ellerinde yüzlerce kamu görevlisine şantaj yapacak bilgiler var. Kimi nasıl terbiye ettiklerini biliyoruz. İstediği zaman istedikleri bilgiyi kullanabilirler. O güç ve bilgi ellerinde var. Bence tüm MGK toplantılarının kayıtları ellerinde var. Tüm Dışişleri Bakanlığı toplantılarının kayıtları ellerinde mevcut. Bu böyle hafife alınamayacak kadar Paralel yapıya güç ve kudret veren bir durum.
Operasyon diyerek neyi kastediyorsunuz?
MİT tırlarının durdurulması. Tutuklu polislerin çıkarılmasını kastediyorum. Bunların dışında hiç tahmin etmediğimiz şeyler de yapabilir.
Aslında sizin tabirinizle operasyon yapıyorlar ama başarılı olmuyor. Mesela son olarak İstanbul'da tutuklu polislerin tahliye kararı uygulanamadı. Hatta kararı veren hâkim tutuklandı. Artık başarılı olamıyorlar denemez mi?
Biz 7 Şubat 2012'de MİT yöneticilerinin ifadeye çağrılma kararlarıyla şoke olduk. 17-25 Aralık operasyonlarıyla şoke olduk. Bunlar tahminlerimizi aşan şeylerdi. Bugün de bunu aşan şeyler yapabilirler. Mesela tutuklu polislerin tahliyesi konusunda Urfa'da başarılı oldular. Hâkim kendi nöbetine denk getirdi, hiç dosyaya bakmadan tahliye etti. İzmir'de başka bir hâkim yine tahliye kararı verdi. İstanbul'daki olayda da uzun bir hazırlık yapılmıştı. Burada engellendi. Beceremediler. Bu başka operasyon yapmayacaklar anlamına gelmiyor. Ummadığımız operasyonlara girişebilirler, bu imkân ve güç var.
Nasıl önlenebilir?
Şimdi kapatılan özel yetkili mahkemelerde paralel yapının militanı haline dönüşmüş birçok hâkim ve savcı var. Bu kişiler hakkında yapılmış yüzlerce şikâyet var. Bunlar haklı şikâyetler. Bu şikâyetleri dikkate almadan bu hâkim ve savcıların tekrar yargı içine konması büyük bir hataydı. Bunların kararlarının tarafsız olmadığı Anayasa Mahkemesi ve diğer bazı mahkemelerin kararlarıyla netleşmiş. Bunlar yargı içine konamaz. Hükümet sadece kendi davalarına bakarak bunları görmezden geldi, yargı içine karıştırdı. Bu vahim bir tehlikedir. Bu hâkim ve savcılar her baktıkları davada sorun yaratabilirler. Bu kişilerin araştırılıp soruşturulması gerekiyor.
"Aynı sahada iki güç doğdu"
Kitabınızda 2006-2013 yılları arasında Paralel yapının önce poliste sonra da yargıda artan bir oranda hakimiyet kurduğunu, sonra da istedikleri operasyonları yaptıklarını yazıyorsunuz. Sizce paralel yapı bunları niye yaptı? Hedefi neydi?
Aslında belki başlangıçta bu hedefleri önlerinde yoktu. Zamanla güç kazandıkça, imkânlar önlerine geldikçe hedeflerini büyüttüler. Başlangıçta amaçları devlet içinde etkin olmak, kendi elemanlarını devlete yerleştirmek, devletin imkânlarını bolca kullanmaktı. Fakat zaman içinde korkunç denetimsiz, kimsenin karışmadığı, istediği gibi polis ve yargıyı kullanma imkânına kavuştular. Paralel yapı yargının ne kadar etkin bir silah olduğunu keşfetti. Onunla bütün hedeflerini gerçekleştirebiliyor, bütün rakiplerini yok edebiliyor hale geldi. Türkiye'de istediği işi yapabilme imkânına sahip olduğunu gördü. En sonunda şunu gördü: Aslında ülkeyi ben yönetiyorum. Her şeyi benim elemanlarım yapıyor. Mesela şunu net olarak görüyoruz: Güneydoğu'da polis, savcı ve hâkimler hükümetin değil Paralel yapının programını uyguluyor. Hükümet Güneydoğu'da MİT ile beraber barış süreci yürütüyor; daha yumuşak, silahsız bir çözüm anlayışına doğru gidiyor. Karşılığında örgüt de eylem yapmıyor. Ama paralel yapı tersine binlerce insanı tutukluyor, tahliye etmiyor. Hükümet yasalar, paketler çıkarıyor, Paralel yapı bunları hiç dinlemiyor. Cemaat operasyoncu bir anlayışı devam ettiriyor. Kendince oralarda kurdukları evlerle insanları kazanırım anlayışına yöneliyor. Orada kendini dayatıyor.
Dış politikada hükümet Mavi Marmara eyleminin arkasında duruyor, paralel yapı tersini savunuyor. İç güvenlikte paralel yapı ile AK Parti hükümeti arasında tam tersi görüşler var. 2008'e kadar Türkiye'de terör örgütü üyesi olarak yargılanan kişi sayısı ile 2008'den yani paralel yapınin yargıda etkin olmasından sonraki rakam arasında 10 kat artış var. Poşu takan örgüt mensubu, gösteriye katılan örgüt mensubu sayıldı. Herkese bir örgüt adı takılarak yargılandı. Paralel yapı iç güvenlik, uyuşturucu, organize suç konularında kendi tanımlamalarını hayata geçirmeye çalıştı. paralel yapı kendi politikalarını uyguladı. Tabii bunlar bizim gördüklerimiz. Göremediğimiz bir şekilde diğer sahalara da müdahale ediyordu. Bir süre sonra öyle bir hale geldi ki paralel yapıda bir söz vardır: "Hakimiyetin şenni müdahaleyi reddeder". Yani hakimiyet olmasının gerekleri, başkalarının o sahada hakim olmasını kabul etmemektir. Hakim bir tane olur. Şimdi aynı sahada bir hükümet, bir de Paralel yapı gücü doğdu. Birinin Güneydoğu politikası var, diğerinin de var. Birinin dış politikası var, diğerinin de var. Paralel yapı en sonunda "Ben gücüm, benim dediğim olmalı, ben bu hükümeti devreden çıkarayım. Onu bir kenara koyayım, kendim oraya gireyim" dedi. İlk denemesini 7 Şubat operasyonu ile yaptı. Burada iki amacı vardı: "Güneydoğu'yu benim dediğim gibi çözelim, hükümet yanlış yöntem izliyor. Ben bu oyunu bozarım" dedi. Güneydoğu işini yürüten hem Milli İstihbarat Teşkilatı görevlilerini sorguya çağırmakla, hem de orada yapılan işlemleri birtakım evrak ve belgeleri MİT'ten alıp, götürüp, Diyarbakır BDP'nin bürosuna koyarak, o olayı suç haline dönüştürdü. Barış süreci görüşmelerini PKK'ya yardım, PKK'ya destek gibi kabul ettirerek, MİT üzerinden bütün hükümet politikalarını boşa çıkarmayı, hem de MİT'i ele geçirmeyi düşündü. Bu onlar açısından iyi bir kalkışmaydı. Tabii hükümet bunu yapanları cezalandırmak, mani olmak yerine sadece onların elinden MİT mensuplarını kurtarmak gibi pasif bir yöntemi tercih etti. Olaya karışan bir savcı yardımcısıyla üç, dört polis müdürünün yerini değiştirdi, olayı öyle geçiştirmeye kalktı. 7 Şubat aslında en ciddi tepki vermesi gereken konuydu. Hükümet orada pasif kaldı. Niye? Oy kaybetmek istemiyordu. Paralel yapıyı karşısına almak istemiyordu, onun çok ciddi bir gücü ve oy potansiyeli var zannediyordu. Paralel yapının artık doyumsuz bir noktaya gelip, hükümeti yerle bir etmeye karar vermeyi, yerine başka bir şey koymayı düşündüğü zaman da 17 ve 25 Aralık operasyonları geldi.
"Cemaat AK Parti'den milletvekili istedi"
Kitabınızda paralel yapı ile AK Parti arasında 2011'deki genel seçim öncesinde bir milletvekili pazarlığından bahsediyorsunuz. Paralel yapı 80 civarında milletvekili istediği ama AK Parti'nin buna yanaşmadığını yazmışsınız. Nedir bu olayın ayrıntıları?
Paralel yapı belli oranda milletvekili istiyor. AK Parti de belli oranda karşılamayı düşünüyor, fakat paralel yapı istediği sayının hükümeti tıkama ihtimali olan sayı olduğu anlaşılınca AK Parti vazgeçiyor. Paralel yapının planı hükümeti tıkayacak bir sayı. Hükümet bu planı öğrenince vazgeçiyor.
Bu pazarlığın yapıldığından ne kadar eminsiniz?
Pazarlık değil de onlar milletvekili istiyorlar. Bu aslında Türkiye'de olur. Birtakım gruplar siyasi partilerden milletvekili isterler. Burada tam bu istem kabul edileceği sırada Paralel yapının yaptığı planı hükümet öğreniyor, son ana kadar oyalıyor, son anda göstermelik birkaç kişi koymak suretiyle onların oyununa gelmiyor.
Yıllarca beraber yürüyen bu iki güç daha fazla beraber yürüyemezler miydi?
Aslında beraber yürüyorlardı ama az önce de söylediğim gibi bir yerde hakim güç bir kişi olur. Hakimiyet noktasında sorun çıkmaya başladı. Aslında hükümet bazı uygulamalara karşı çıktı. Karşı çıktığını bazı uygulamalarıyla, açıklamalarıyla ima etti. Düşündü ki bu ima ile paralel yapı düzeltir. Mesela İlker Başbuğ'un tutuklanması sonrasında hükümet tahliyesini istedi. Başbakan birkaç konuşmasında bunu da deklare etti. Düşündü ki, bunu anlarlar, tahliye ederler ama paralel yapı Başbakan'ı hiç kazımadı.
Her şey 17-25 Aralık'ta mı koptu?
17-25 Aralık'ta hükümet anladı ki bıçak artık kendi boğazına dayanmış ve kendi kellesi alınacak, iş artık savaşa dönüştü.
"17-25 Aralık sonrası için Paralel yapı kimlerle ittifak yaptı?"
Kitabınızda "paralel yapı 17-25 Aralık'ı planladıysa bunun devamını da planlamıştır. Hükümet gidince yerine kimin geleceğini de düşünmüştür" diyorsunuz. Paralel yapı kimlerle ittifak yapmıştı, kimler gelecekti?
Paralel yapı gibi üç adım sonrasını planlayan, hesap eden bir hareket var. Siz hükümeti kesin ortadan kaldırmaya yönelik bir plan yapmışsınız, "Peki bunlar gidecek de yerine kim gelecek?" diyemezsiniz. Mutlaka yerine geleceği hesap etmiş olmanız lazım. Peki yerine geleceği hesap ederken kimdi bunlar? Kimler gelecekti? Bu bir soru. İkincisi Türkiye'de belli güçler var. Bir hükümet gelirken, giderken, sözleri halk nezdinde etkili olacak bir Cumhurbaşkanlığı makamı var. Acaba Cumhurbaşkanlığı makamının ne yapacağını tahmin ediyorlardı? Orası ile bir görüşme yaptılar mı? Temasları var mıydı? Veya ayrı bir hesap kitap var mıydı? Bunu bilmiyorum. Bunu hesaba almamış olmaları mümkün değil. İkincisi bu ülkede bir ordu var. Her ne kadar Ergenekon, Balyoz davaları yıpratsa da alacağı tavır dengeleri değiştiriyor. Mesela TSK'nın ne tür tavır koyacağını düşünüyorlardı. Hiç onu hesaba katmadan, 'biz bu hükümeti yıkalım, sonra yerine istediğimiz birilerini koyalım' diye düşünemezsiniz. Anayasa yargısı ne yapacak, bu konuda net bilgi sahibi olmanız lazım. Bu konular hakkında biz net bilgilere sahip değiliz. Ama bu hesaplar yapılmadan da bu işin olmayacağı kanaatindeyim. Daha sonrasında hükümetin ya da yönetimin tavırlarına baktığınız zamanda da bir farklılık görüyorsunuz. Cumhurbaşkanı ile hükümet arasındaki ilişkileri normal seviyede görmüyorsunuz. Hükümetin yüksek yargıya bakışında farklılıklar görüyorsunuz. Demek ki, diyorsunuz ki, bizim bugün aydınlatamadığımız ama gelecekte aydınlanması gereken bu kurumların tavırları neydi? Paralel yapı bu kurumlara nasıl rol verdi? Bir irtibatı var mıydı? Onlarla görüştüler mi? Yoksa görüşmeden yorum yaparak mı fikir sahibi oldular? Bunlar bence aydınlanması gereken, ortaya çıkarılması gereken bir durum olarak karşımızda duruyor.
Siz bu konuların da deşilmesi gerektiği kanaatinde misiniz?
Bu konuları deşmeden paralel yapı aydınlatamazsınız. Bu karanlık olayı ortaya çıkarmış olamayız. Bence birileri bu karanlık sahaya projektör tutmalı. Buraları hesaba katmadan yorum yapamayız. Paralel yapının 17-25 Aralık ile hükümeti götüreceği konusu sadece bizim değil herkesin ikna olduğu bir konu. Paralel yapı bunu kendi içinde deklare etmiş, "kesin gidiyorlar" diye yaymış.
"Paralel yapı Türkiye'yi kendisi yönetmek istiyordu"
Neydi Paralel yapının hedefi?
Bence Paralel yapı Türkiye'yi kendisi yönetmek istiyordu. Öne çıkarak başbakan, bakan olarak değil arka planda kalarak yönetmek istiyordu. Biz bunu kısmen yaşadık; bir polis teşkilatı var ya da bir yargı teşkilatı var. Şimdi ortaya çıktı ki o karşımızdaki polisler, yargı mensupları hiç de hukuku, devlet talimatlarını değil tamamen paralel yapının talimatlarını uygulamış. Aynı anlayışla tüm devlete hakim olup yönetmek istediler. Kendi politikalarını, kendi uygulamalarını tüm kurumlara dayatmak istiyorlardı. Hani Başbakan diyor ya "Ne istediler vermedik?" Paralel yapı artık bir şey isteyen, alan değil her şeye sahip olup; kendi veren, kendi dağıtan olmak istiyordu. Kaynak: Al Jazeera
