Hasan, Türkiye'de geçimini sağlamak için daha önce inşaat işlerinde çalıştı. Şimdilerde Ege Üniversitesi Medya ve Gazetecilik 2. sınıf öğrencisi. Hasan'ın hayalinde iyi bir gazeteci olmak var... UNICEF ortaklığında çalışmalarını sürdüren Sığınmacılar ve Göçmenlerle Dayanışma Derneği İzmir Al Farah Çocuk ve Aile Destek Merkezi danışanı olan Hasan, göçmenler ve kendi göç hikâyesini SABAH'a anlattı:
BOMBA VE ÇATIŞMA SESLERİ ARASINDAYDIK
Suriye'nin Halep kentinde doğdum, 27 yaşındayım. Lazkiye'de üniversiteye başladığımda ülkemde durumlar çok kötüydü. Sürekli çatışma ve bomba sesleri geliyordu. Şehir merkezine sürekli bomba düşüyordu. Öğrencisin ama eve döndüğünde ders çalışmak için elektrik yoktu. Sadece 2 saat elektrik oluyordu. Her gün ekmek için 2 saat fırında sıra beklemem gerekiyordu. Eğitimliyseniz bile çalıştığınız para ile sadece ekmeğinizi alabiliyordunuz. Savaş, çocuklar ve kadınların yanı sıra gençleri de olumsuz etkiliyor. Savaşla ilgili aklımda en çok kalan görüntü, eğitimden mahrum kalan çocuklar. Bu çocuklar büyüyecek. Belki bir ya da daha fazla neslin geleceği mahvedilmiş olacak. Ve bunun telafisi çok zor. Bu durumun düzelmesi belki 10, belki 20 yıl sürecek.
YARIM KALAN HAYALLERİMİN PEŞİNDEYİM
Savaş koşullarında Tişrin Üniversitesi'ndeki Arap Dili ve Edebiyatı bölümünü bırakmak zorunda kaldım. 2013'de Türkiye'ye geldim. Geçimimi sağlamak için inşaat işçiliği de, mobilyacılık da yaptım. Yarım kalan hayallerimi Türkiye'de gerçekleştirmek için çabalıyorum. Ege Üniversitesi Medya ve Gazetecilik Bölümü 2. sınıf öğrencisiyim. Abimin birisi Halep Üniversitesi Bilgisayar bölümünden, diğeri Tıp Fakültesi'nden mezun. Bir kız kardeşim ebe, diğeri açık öğretim lise 2. Sınıf öğrencisi.
ARAPÇA KONUŞAN GAZETECİYE İHTİYAÇ OLACAK
Üniversiteden mezun olduktan sonra gazeteci olmak istiyorum. Bu günlerde herkes, sosyal medyayı hayatında çok aktif olarak kullanıyor ve bu bizim işimizi daha da kolaylaştırıyor aslında. Türkiye'de 4 milyona yakın Suriyeli var ve Arapça konuşan gazeteciye ihtiyaç duyulacak. Siz de biliyorsunuz ki burada aslında Suriyelilerin yaşadığı birçok problem var. Ama dil bariyerinden dolayı bu dertlerini maalesef kimseye anlatamıyorlar. Ve bu noktada Arapça bilen gazetecilerin rolü çok büyük oluyor aslında" diye anlatıyor düşüncesini.
HERKESİN FARKLI HİKÂYESİ VAR
Ülkemi bir gün terk etmek zorunda kalacağım aklımın ucundan geçmezdi. İnsan başına gelmeden anlamaz. Göç benim için 'acı dolu; ayrılık ve hüzün' demek. Göçmenlerin yüzüne baktığınızda aslında bunu her ne kadar belli etmeseler bile görebilirsiniz, anlayabilirsiniz. Mesela başka ülkeden göç etmiş birine asla 'baban ne yapıyor, ne ediyor' diye soramam. Çünkü belki babasını kaybetmiştir. Her göçmenin ülkesinden ayrılmasında hikâyesi vardır. Ben de onlardan biriyim. Ben de ülkemden göç ettim ve biliyorum ki göçmenlerin yanında durmamız gerekiyor.
KAPSAMLI HİZMET SUNULUYOR
SGDD-ASAM Ege Bölge Koordinatörü Esra Şimşir, UNICEF ortaklığında çalışmalarını sürdüren SGDD-ASAM Al Farah Çocuk ve Aile Destek Merkezleri'nde hassas durumdaki sığınmacı çocukların, gençlerin ve ailelerin duygusal güçlenmesi, sosyal uyumun teşvik edilmesi, günlük yaşamda ihtiyaç duyulan bilgi ve becerilerin kazandırılması yönünde kapsamlı hizmetler sunulduğunu söyledi. Hasan'a sosyal yardımların yanı sıra temel hak ve hizmetler konusunda bilgilendirme yapıldığını anlatan Şimşir, "Suriye Savaşı 10. yılını doldurdu. Bu 10 yılda acı ve üzüntü vardı. Biz Al Farah Çocuk ve Aile Destek Merkezlerimizde bu ailelerin hikayelerini yeniden yazması için fırsat ve destek sunmaya çalışıyoruz. Hasan gibi öncesinde inşaat işçiliği yapıp hayallerini gerçekleştirmek isteyenlerin elinden tutup sunduğumuz hizmetlerle; hem güçlenmelerini hem de ev sahibi topluluğa sosyal uyumlarını kolaylaştırmaya çalışıyoruz" diye konuştu.
