Paris'te 14-16 Eylül tarihleri arasında sözde "İnsanlık Şenliği" düzenlenmiş...
Etkinliğe PKK yandaşları da katılmış. Açtıkları stantlarda teröristbaşı Öcalan'ın propagandasını yapmışlar... Demirtaş'a övgüler düzmüşler. Selahattin'in kitabının tanıtımını falan yapmışlar... Kuzey Suriye'deki terör örgütlerine arka çıkmışlar. Afrin'deki teröristlere para yardımı bile toplamışlar... Lafı daha fazla uzatmayalım.
Batılılar PKK'nın yok edilmesini istemiyorlar ama bunu böylece de söyleyemiyorlar. PKK'nın muhatap alınmasını, barış sağlanmasını bekliyorlar. (Daha çok beklersiniz. Terör örgütünün muhatap alındığı nerede görülmüş?) Barış burada büyülü kelime tabii, akan sular duruyor.
Anlayacağınız her zamanki insan hakları, ifade özgülüğü, demokrasi falan filan yaveleriyle işlerini yürütmeye çalışıyorlar ama bunun da içini dolduramıyorlar. Mösyöler zor durumda yani(!)...
Bu mudur? Peki şimdi ne yapalım?
Kusura bakmayın ama bu tür etkinlilere izin verdiğiniz zaman PKK yandaşlarından bir farkınız kalmıyor!
***
Yazımızı şu soruya yanıt vererek bitirelim: Batı'yla olan silah ticaretimiz gözle görülür biçimde azalıyor. Acaba bunun nedeni Batı'nın bize uyguladığı gizli bir ambargo mudur?
Hayır! Böyle bir şey yok. Bu durum tamamen memleketimizin kendi silahını, topunu, tankını, helikopterini, uçağını yapmaya başlamasından kaynaklanıyor.
Ülkemiz, yavaş yavaş, savaş sanayiinde 1952 yılından beri girmiş olduğu Batı boyunduruğundan kurtulmaya çalışıyor. Galiba kurtuluyor da. Bu müthiş bir devrimdir. Türkiye doğru yoldadır...
