Okul
baslamısken kırtasiyelik alısveris için Mahmutpasa Çarsısı'na ugramalı diye düsündüm. Üstelik çocuklugumda kiloyla defter aldıgım yerden simdi de bir sürü ucuz renkli kalem alabilirdim. Kaç yasımda olursam olayım renkli kalemleri çok seviyorum ve bu konuda yalnız olmadıgımı biliyorum. Bu hayalle yollara düsmüs olsam da Mahmutpasa'da sadece okul çantası ve plastik su kabı vardı. Bir iki defter ve kalem satan yer vardı ama onlardan birinin sahibi "Büyük alısveris merkezlerinde bu tür ürünler daha ucuz oldugu için esnaf kırtasiye malzemesinden elini ayagını çekti" dedi. Tabii ben de hüsranla eve dogru gitme kararı aldım.
KİMİSİNE FESTİVAL İNDİRİMİ YETMEDİ
Tam bu sırada daracık sokaklarda zar zor yürürken esnafın sürekli bir festival indiriminden söz ettigini duydum. Okul alısverisi yapacak dükkan yokken nasıl bu kadar kalabalık oluyor sorusunun cevabını da kafamı kaldırınca gördüm. Meger bu yıl ilki düzenlenen bir alısveris festivali varmıs; Mahmutpasa Festivali! Dükkanların girisindeki tabelalarda "Festival indirimleri burada" yazılmıs. Neredeyse tüm dükkanlar katılmıs etkinlige. Bu indirim festivali en çok da çocukları için ayakkabı alanlara ve sonbahar evliligi yapacaklara yaramıs gibi görünüyor. Bir ara ayakkabı satan bir dükkanın önünde duran iki kadına kulak kesildim. Yesil bir yazlık ayakkabıyı aldılar ellerine, sagına soluna iyice baktıktan sonra kendi aralarında konusmaya basladılar. Daha sonra anladım ki benim yemem gereken çok fırın ekmek varmıs. Çünkü kadınlar festival kapsamında fiyatı 20 liraya indirilen ayakkabıyı iki sözle daha yüksek indirimle 13 liraya aldılar.
ABLAM SEN TÜRK MÜSÜN?
Mahmutpasa esnafı bu festivali çok önemsemis belli. Abiye satan dükkanlarda ortalama 150 TL'lik indirim sözkonusu... Tam abiye satan dükkanın fotografını çekecektim ki arkamdan biri "Ya ablacım yürü Allah askına!" diye bagırdı. Bir baktım hamal bir amca. Ilk önce biraz agız dalasına girsek de isi tatlıya bagladık. Bu aralar isleri azalmıs, onun da morali bozukmus. "10 paraya dünyayı tasırdım bir zamanlar, simdi turistler bile esyalarını tasıtmaz oldu" diyor. Fotografını çekmek istedim ama müsaade etmedi. Tam yoluma devam ederken "100 yıl garantili iç çamasırları burada" diye bagıran sarı gömlekli genç adamı isittim. Tezgahına sokuldum, anında önüme üç gecelik serdi. Üstelik bedenleri küçücüktü ama o sıgacagıma inandırmaya çalısıyordu. "Yahu olur mu öyle sey?" diye patlayıverince "Vay ablam sen Türk müsün?" demesin mi? Elimde fotograf makinesini gören beni turist sanıp kolumdan tuttugu gibi dükkanına götürüyor. Ilk basta ses çıkarmadım fiyatları degistirip degistirmediklerini görmek için. Açıkçası çok da fazla fiyat arttırmıyorlar ama kimisi de zorla olmadık esyalar satmaya çalısıyor. Bu oyuna sadece 10 dakika katlanabildim. Ben buranın yerlisi olarak dayanamadıysam vay turistlerin haline! Hazır festival varken iki parça kendime bir sey alayım diye birkaç dükkana girmemle çıkmam bir oldu. Çünkü alacagınız ürünü ne denemeniz ne de satıcıya kalabalıktan sıyrılıp soru sormanız mümkün. Alısverisin ehli olanlar kendilerince çözüm bulmuslar. Yanlarında eski bir bluzlarını getiriyor, alacaklarını ona göre ölçüp alıyorlar. Fakat en mantıklısı kalabalık gelmek. Mahmutpasa'daki çogu dükkan küçük oldugundan üç kisi dükkana girince anında dolmus oluyor. Böylece dükkan birkaç dakikalıgına size özel oluyor. Festival 29 Eylül'e kadar devam ediyor.
