Takvimler değişiyor. Rakamlar yenileniyor. Duvarlardaki sayfalar sessizce koparılıp atılıyor. Ama insan... İnsan çoğu zaman aynı yerde kalıyor. Yeni yıl geldiğinde hepimiz bir şeylerin değişmesini istiyoruz. Daha mutlu olmak, daha huzurlu hissetmek, daha az yorulmak... Fakat çoğu zaman gözden kaçırdığımız bir hakikat var: Takvim değişir, ama niyet değişmezse hayat da değişmez. Yeni yıl, dışarıdan bakıldığında bir başlangıç gibi görünür. Oysa hakiki başlangıçlar takvimle değil, kalple yapılır. Kalpte alınmayan hiçbir karar, hayatta uzun süre tutunamaz.
Çünkü insanın kaderini değiştiren şey, yılın kaç olduğu değil; o yılın içine hangi niyetle girdiğidir. Birçok insan yeni yıla hedeflerle girer ama niyetlerle girmez. Daha çok çalışmayı planlar ama neden bu kadar çalıştığını sormaz. Daha hızlı koşmayı ister ama nereye yetişmeye çalıştığını fark etmez. Oysa niyet, hedeften önce gelir. Hedef dışarıya bakar, niyet içeriye. Hedef yapılacakları söyler; niyet, neden yaptığımızı...
YAVAŞLAMAK TEMBELLİK DEĞİLDİR
Belki de bu yıl kendimize şu soruyu sormalıyız: Ben bu yıla hangi hal ile giriyorum? Çünkü aynı halle girilen her yıl, birbirinin kopyası olmaya mahkumdur. Yavaşlamak; ruhun takvimine göre yaşamak demek. Modern çağ, insana hep aynı şeyi fısıldıyor: Daha hızlı ol. Daha çabuk karar ver. Daha çok üret.
Daha fazla tüket. Ve insan, bu fısıltıyı zamanla kendi sesi sanıyor. Oysa ruhun bir hızı yoktur. Ruh acele etmez. Ruhun takvimi başkadır. Ruh, durduğunda konuşur; yavaşladığında duyulur. Biz hızlandıkça, iç sesimiz kısılır. Koştukça, kendimizi geride bırakırız. Belki de bu yeni yıl, hızdan değil, yavaşlıktan yana bir niyet koymanın vaktidir. Yavaşlamak tembellik değildir.
Yavaşlamak vazgeçmek hiç değildir. Yavaşlamak, neyi neden yaptığını fark ederek yürümektir. Aceleyle alınan kararlar insanı bir yere götürür ama çoğu zaman kendine getirmez. Dikkat edin... Hayatımızdaki en derin anlar hep yavaşken yaşanır. Bir çocuğun uykuya dalışını izlerken, bir dostla sessizce otururken, bir duayı kalpten ederken... Hiçbiri aceleyle olmaz. Çünkü derinlik, hızla yan yana durmaz.
BU SENE KENDİME YETİŞMEK İSTİYORUM
Yeni yılda belki de kendimize şunu hatırlatmalıyız: "Hızlandıkça çoğalmıyorum, parçalanıyorum." Niyetle yavaşlamak. Yavaşlamak da bir niyettir. Bilinçli bir tercihtir. Hayata "Bir dakika" diyebilmektir. Her şeye yetişmek zorunda olmadığını fark edebilmektir. İnsan, her çağrıya cevap vermek zorunda değildir; her daveti kabul etmek de... Yeni yıl, hayatı biraz daha sadeleştirmek için güzel bir eşiktir. Daha az şey yapmak değil belki; ama daha az yük taşımak için. Daha az konuşup daha çok hissetmek için. Daha az koşup daha çok fark etmek için.
Hayat seni yetişemediğin yerlerden değil, durup bakmadığın yerlerden sınar. Bu yüzden yeni yıl dilekleri arasında en kıymetlilerinden biri şudur: Bu yıl, kendime yetişmek istiyorum. Yeni yıl mucizelerle gelmez. Ama mucizelere yer açan bir kalple girilebilir. Çünkü mucize, çoğu zaman dışarıdan beklediğimiz bir şey değil; içeride izin verdiğimiz bir haldir. Hayat, niyetimizi ciddiye alır.
Kalpten edilen her niyeti duyar ama sadece hazır olduğumuz kadarını önümüze koyar. Fazlasını değil. Çünkü insan, taşıyamayacağı güzellikle de sınanır. Takvim değişir... Ama insan değişmeye niyet etmezse, her yıl eski bir hikayenin yeni baskısı olur. Aynı kırgınlıklar, aynı telaşlar, aynı 'keşke'ler... Sadece sayılar farklıdır. Bu yüzden bu yıl, kendine büyük sözler verme. Kendine dürüst sözler ver. "Her şeye yetişeceğim" deme.
"Kendime yetişeceğim" de. "Hep güçlü olacağım" deme. "Zorlandığımda durmayı bileceğim" de. Belki bu yılın en büyük kazancı hızlanmak değil; gerektiğinde durabilmek olur. En büyük başarı, daha fazlasını yapmak değil; fazlalıkları bırakmak olur. İnsan bazen ilerlemek için koşmaz, yükünü indirir.
Unutma
Yavaş yürüyenler de varır. Ama acele edenler, çoğu zaman kendini yolda düşürür. Bu yıl, hayatla yarışma. Hayat seni geçmeye çalışmıyor zaten. Sadece sana yetişmeni bekliyor. Sen durduğunda, o da durur. Sen nefes aldığında, o da yumuşar. Ve eğer bu yeni yıla tek bir niyetle gireceksen, bırak bu niyet şu olsun: Bu yıl, kendimden kaçmayacağım. Gerisi zaten kendiliğinden yolunu bulur.
