Oyuncu Burak Sevinç, son dönemin en dikkat çeken isimlerinden... SABAH'ın kuruluş tarihinden 6 ay sonra 27 Ekim 1985'de dünyaya geldi. Tıpkı benim gibi o da SABAH ile aynı yaşta...
SABAH'ın, Türkiye'nin ve dünyanın nabzını tutmaya başladığı ilk aylarda biz de dünyaya gözlerimizi açtık. Aradan tam 40 yıl geçti. Ben SABAH çatısı altında 40'ıncı yaşı kutlamaktan büyük bir heyecan ve sevinç yaşarken, Burak Sevinç de sanat dünyasında fırtınalar estirdiği bir döneme girdi. Ünlü oyuncu ile 40. yılımızı kutlamak için Sortie'de bir araya geldik ve çok özel bir röportaj gerçekleştirdik.
Mahalle kültürüyle büyümüş son kuşak olabiliriz, öyle değil mi?
Yüksek ihtimalle, sokakta dilediği gibi vakit geçiren son kuşak olabiliriz. Tabii ki birçok şehrimizde hâlâ gününü sokakta eğlenerek geçiren çocuklar vardır ama büyük şehirlerde bu kalmadı.
Nasıl geçti çocukluğunuz?
Ben çok küçük yaşta çalışmaya başladım. Babamın yanında işe giderdim. Müzik aletleriyle aram iyi olduğu için sahne alırdım. Ama 12 yaşıma kadar çocukluğumu yaşadım diyelim. Zonguldak'ta çamurla oynayan son nesil olabiliriz. Sokakta akşama kadar oynayan bir çocuktum.
Oyuncaklara meraklı mıydınız?
Arabalarla pek oynamazdım. Anaokula giderken doktorculuk oynadığımı hatırlıyordum. Evde birçok müzik aleti olduğu için müzikle ilgileniyordum. Ayrıca pense, tornavida, çekiç gibi aletlerle kendi hayal dünyamda oyunlar kurardım.
Müzik hayatınız nasıl başladı?
Babam udi sanatçı... Ben de ondan kaynaklı olarak küçük yaşta müzikle ilgilenmeye başladım. 11-12 yaşlarında kanun çalmayı öğrendim. 13 yaşında sahneye çıktım ve yaklaşık 18-19 yıl profesyonel müzisyenlik yaptım. Yıldız Teknik Üniversitesi'ne gittim ama ikinci sınıfta bıraktım. Müziğe devam etmek istiyordum, sistem bana uygun değildi. Sahne çalışmalarım da o dönem artmıştı. O nedenle okulu bırakıp çalışmaya ağırlık verdim.
Aileniz buna nasıl tepki gösterdi?
İlk başta tepki gösterdiler, okulumu bitirmemi istiyorlardı tabii ki... Ama müzikten vazgeçmeyeceğimi anlayınca onlar da bana destek oldular.
Sahne hayatınız nasıl ilerledi?
İstanbul'a geldikten sonra sahnelerde daha çok yer almaya başladım. Türk Sanat Musikisi popülerliğini yitirdi, bu yüzden pop müzik yapan mekanlara yöneldim. Bir dönem ENBE Orkestrası'nda çalıştım. Oyunculukla birlikte müziği artık hobi olarak yapıyorum.
Ben tarzınıza bakınca daha çok rap müzikle ilgilendiğinizi düşündüm ama Türk Sanat müziğine merakınız nereden geliyor?
Çocukluğumdan beri Türk sanat musikisiyle büyüdüm. Arabesk ve halk müziğiyle de tanıştım. Rock ve pop sonradan ilgimi çekti ama temel olarak müzik tarzım Türk musikisi.
Çocukluk kahramanınız var mıydı?
Evet, vardı. Hanamichi adında bir Japon anime karakteri. Sürekli onu izlerdim ve gelişimini görmek beni çok etkilerdi.
Sporla ilgileniyor muydunuz?
Lisanslı olarak hentbol, voleybol ve basketbol oynadım. Sonunda müziği seçtim. Kardeşim voleybola devam etti ve profesyonel oldu.
Oyunculuk ne zaman ağır bastı?
Oyunculuk müzikten sonra başladı. Yönetmen Ahmet Katıksız sayesinde küçük bir rol ile audition çektim, kanal beğendi ve sonra kendimi sette buldum. Çok hızlı alıştım ve oyunculuğa aşık oldum. Burak olmaktan çıkıp farklı karakterler olabiliyorum. Günlük dertlerden uzaklaşıyorum, özgürlük ve farklı hayatlar yaşama lüksü veriyor bu bana. Şu ana kadar 30 farklı kişi oldum. Ömrüm boyunca inşallah 150-200, belki de daha fazla karaktere bürüneceğim.
Murat Göğebakan'ın hayatını anlatan filmde rol aldınız. Toplumla aranızda yeni bir bağ kurdu mu o rol?
Sosyal medyada çok güzel tepkiler aldım. Özellikle filmdeki performansımla ilgili olumsuz tek yorum bile görmedim. Bu çok gurur vericiydi. Ama kalabalıklara pek karışmadığım için birebir o etkiyi çok gözlemleyemedim.
Sosyal medyayla aranız nasıl?
Pek iyi değil. Ekibim uğraşıyor ama ben o dünyaya alışamıyorum. Sürekli paylaşım yapmak özel hayatıma fazla müdahale gibi geliyor. Sessiz yaşamak hoşuma gidiyor. Mecbur olduğum için yapıyorum ama çok da içimden gelmiyor. Ben sete gittiğimde telefonu karavanda bırakırım. Arkadaşlarla buluştuğumda da öyleyim. Sohbet edelim, konuşalım, birbirimizi duyalım istiyorum. Aksi halde dostluk diye bir şey kalmaz.
Herkes sosyal medyanın esiri oldu. Ayrıca gençler sosyal medyada kendini farklı göstermeye çalışıyor...
Teknolojiyi verimli kullanırsanız çok güzel ancak farklı hayatlara özenmek, birbirinin özel alanına girmek ve para kazanmak için kullanıldığında tehlikeli bir hal alabiliyor. Çünkü orada gördükleri videoların çoğunluğu eğitici değil. Kendilerini olumsuz yönde etkiliyorlar. Bu ortamlardan gençlerimizi korumak görevimiz diye düşünüyorum.
40 OLDUM AMA İÇİMDEKİ ÇOCUK HÂLÂ ORADA
SABAH'ın da 40. yılını kutluyoruz. Peki sizin için 40 yıl nasıl geçti?
Dolu dolu geçti. 13 yaşından beri çalışıyorum. Babamla müzisyenlik yaptım, o bana meslek kazandırdı. Kendi ayaklarımın üstünde durmayı erken öğrendim. Çocukluğumu da güzel yaşadım, gençliğimi de. Şimdi ikinci mesleğim olan oyunculukta aynı tutkuyla ilerliyorum.
Yaşlanmaktan korkuyor musunuz?
Hayır, hiç korkum yok. 40 oldum ama içimdeki çocuk hâlâ orada. Animasyonları, animeleri hâlâ bayılarak izliyorum. Hayal gücüm çok geniş, bu yönümü kaybetmediğim sürece yaşlanmam.
MAHALLE KÜLTÜRÜ NEREDEYSE YOK OLDU
Geleneksel yaşam alışkanlıklarınızı koruyabiliyor musunuz?
Elimden geldiğince evet. Ama devir çok değişti. Çocukluğumda Zonguldak'ta kapılarımız kilitlenmezdi. Şimdi asansörde komşuya selam verilmez hale geldik. Güven ve saygı kalmadı. Mahalle kültürü neredeyse yok oldu. Artık dost dediğimiz insan sayısı bir elin parmağını geçmiyor.
MÜZİKTEN SONRA EN BÜYÜK DEŞARJ OLMA YÖNTEMİM MARANGOZLUK
Marangozluğa olan merakınız nereden geliyor?
Dayımın elinin yatkınlığı var ama bana bir şey gösterip öğretmedi. Kendi başıma ilgilenmeye başladım. İlk ciddi çalışmam ev için yaptığım bir sehpaydı.
Eş dost bu hobinizi nasıl karşıladı peki? Size sipariş verenler oluyor mu?
(Gülüyor) Bazı arkadaşlarım evime gelip benim yaptığım eşyaları görünce çok beğeniyorlar. Hediye olarak onlara bir şeyler yapmamı istiyorlar. Ben de onları kırmıyorum. Elimden geldiğince bir şeyler üretmeye çalıyorum onlar için. Hatta bir arkadaşım için kapaklı ayakkabılık yaptım.
Şu an evinizde sizin yaptığınız ve kullandığınız eşyalar var mı?
TV sehpası, masa, son olarak da duvara monteli bir dresuar yaptım.
