Kurduğu her cümlede geçmişe duyduğu özlemi belli ediyor. Çocukluğunun geçtiği mahalleyi asla unutamıyor. Sevdiklerine Sait Faik kitapları hediye ediyor, Orhan Veli şiirlerini ezbere biliyor. Usta oyuncu Erkan Can, OT Dergi'den Nurhak Kaya ile hayatı, geleceği ve memleket meselelerini konuştu. İşte Can'ın anlattıkları...
Devletin, işçi ve memur ailelerini yerleştirdiği bloklardan oluşuyordu mahallemiz. Bursa'nın dışındaydı... Mahallede çok sevdiğim abilerim vardı. Her biri okumuş, kültürlü insanlardı. İlk kitaplarımı da onlar sayesinde okudum. Sağolsunlar, hiçbir zaman kötü bir yola sevk etmediler bizi. Her zaman çok güzel abilik yaptılar.
15 yaşındaydım, tiyatro nedir bilmeden mahallede taklitler yapıyordum. En çok da Nejat Uygur'u taklit ediyordum. Abilerim beni aldılar karşılarına, "Git iki resim çektir, ver tiyatroya dilekçeni" dediler. Onların sayesinde tiyatroya başladım. O dilekçe de hâlâ durur evin bir köşesinde.
NEJAT BABA USTAMIZDIR
Tiyatroya başladığımda sene 1974'tü. Bursa Devlet Tiyatrosu'nun açtığı kurslar vardı. Şimdiki Devlet Tiyatroları onların yanında solda sıfır kalır. Tam bir konservatuvardı o kurslar. Nejat Uygur'u çok severdim. Nejat Baba ustamızdır, tiyatroya başlama sebebimdir. O dönem hem okula, hem de tiyatroya gidiyordum. Lise, akşam sanat okuluydu, metal bölümündeydim. Çoğu zaman oyunla okul çakışıyordu. Okuldan kaçıp tiyatroya gidiyordum. Rolün var, gitmedin mi olmaz. Zaten boykotlar, olaylar; epey bir karışıktı okul. Böyle böyle sanat okulunu ikinci sınıfta bıraktım. Resmi olarak ortaokul mezunuyum. Okulu bıraktıktan sonra ise tiyatroya devam ettim.
DİZİLER 60 DAKİKA OLMALI
'Mahallenin Muhtarları' 12 yıl sürdü. Şimdiki diziler ise izlenmiyor, çabuk tüketiliyor. O zamanlar toplasan iki-üç kanal vardı; o kanallarda da 'Mahallenin Muhtarları' ve 'Bizimkiler' oynardı. Şimdiyse alternatifler çoğaldı. Bir dizide oynuyorsun, dizi yayınlanıyor, aradan bir hafta geçiyor, unutuyor seni izleyici. Bir de şu var: Dizi setleri inşaatlar kadar tehlikeli. Setlerdeki iş kazaları bitmek bilmiyor. Bir sendika kurduk. Gençler "Abi sendikaya üye olalım mı?" diye soruyor. "Olun tabii oğlum" diyorum. Çünkü üye olmazsak, örgütlenmezsek, birlik olmazsak; başımıza hep kötü olaylar gelir. Hadi biz haftada iki-üç gün dinlenebiliyoruz ama set emekçisi arkadaşlar çalışmaktan çocuklarını göremiyor.
Dizi süreleri akıl alacak gibi değil. 120 dakika dizi çekiyoruz bir haftada. Kanallar ve yapımcılar oturup bu işe bir çözüm bulmalı. Diziler 60 dakika olmalı. Hiç olmazsa daha kaliteli işler çıkar ortaya. Zannetmesinler ki halk böyle istiyor. Ben halkın içinde dolaşıyorum, kimse memnun değil. Herkes sürelerden ve reklamlardan şikayet ediyor. Süreler azalırsa, insanlar daha kaliteli işler seyredebilir.
