Mesafe, iki bedeni ayırır; iki ruhu asla.
Değer vermek, birinin hayatında öncelik oluşturmaktır.
Kalbinin diliyle konuşan birini bulduğunda, kelimelere ihtiyacın kalmaz.
Her an yanımda olman şart değil; varlığını bilmek bile dünyayı daha yaşanır kılıyor. Bir mesajın bile kalbimin ritmini değiştiriyor.
Yanımda olduğunda zamanın nasıl geçtiğini anlamıyorum. Yokluğunda ise saniyeler bile üstüme yük gibi çöküyor. Sen, zamanın en güzel hâlisin.
Bir insanın bir insana bu kadar iyi gelmesi, kaderin küçük bir mucizesi olmalı. Sen, hayatımın en beklenmedik ama en güzel 'iyi ki'sisin.
Seni sevmek; kalabalık bir dünyanın ortasında bir anda bütün gürültünün susması, yalnızca sana ait bir sesi duymak gibi… Uzanıp da tutamadığım tüm hayallerin gerçeğe dönüşmüş hâlisin.
En tehlikelisi sana alışmak değil; sensizliği unutmak.
Aşk dediğin büyük şeyler değil sadece… Sessizce elini uzatman, adımı fısıldaman kalbimin ritmini değiştirmeye yetiyor.
Benim en güçlü yanım, senin zaaflarını bilmek ve onları bir zırh gibi korumaktır.
Sen, elimi tuttuğunda tüm yorgunluğumu unutturan, kalbimin mola yerisin.