Sahabeden Muaz bin Cebel (r.a.) şöyle demiştir: Ben bir yolculukta Peygamber'in (s.a.v.) beraberinde idim. Bir gün yolda seyir halinde iken ben O'nun yakınında bulundum ve:
Ya Resulullah (s.a.v.)! Beni cennete dahil edecek ve cehennemden uzaklaştıracak bir ameli (hayırlı iş) bana bildir, diye ricada bulundum. O: Sen cidden büyük bir şey istedin ve şüphesiz o şey, Allah'ın muvaffak kıldığı kimseye kuşkusuz kolaydır: Allah'a kulluk ederek O'na hiçbir şeyi ortak koşmazsın, namazı dosdoğru eda edersin, zekâtı ödersin, Ramazan orucunu tutarsın ve Kâbe'yi hac (tavaf) edersin, buyurdu. Sonra:
Dikkat et, sana hayır kapılarını gösteriyorum: Oruç (günahlara -azaba karşı) bir kalkandır. Sadaka da suyun ateşi söndürdüğü gibi günah(ın alevini)ı söndürür. Adamın gece ortasında namazı (Salih müminlerin sembolüdür)" buyurdu. Sonra şu ayetleri okudu; "Onlar (geceleyin namaz kılmak için) yataklarından kalkarlar, korkarak ve ümitvar olarak Rablerine yalvarırlar ve kendilerine verdiğimiz rızıktan hayır yollarına harcarlar. Artık işledikleri Salih amellere karşılık onlar için göz aydınlığı olarak saklananı hiç kimse bilemez." (Secde: 16-17)
Daha sonra Resul-i Ekrem (s.a.v.): "Bilmiş ol ki sana işin başını, diğerini ve zirvesini haber veriyorum: (O da) Allah yolunda mücahede etmendir," buyurdu. Bundan sonra, "Şu anlattığımın hepsine sahip olmanın dönüm noktasını sana haber vermeyeyim mi?" buyurdu. Ben: "Haber ver" dedim. Bunun üzerine O, (mübarek) dilini eliyle tuttu ve sonra:
"Şunu (yani dilini) aleyhinde (bulunmaktan) menedeceksin" buyurdu. Ben: Ya Nebiyallah (s.a. v.)! biz konuştuğumuz şeylerden dolayı gerçekten sorumlu tutulur muyuz? Dedim. O:
"Bu işten gafletine şaşarım Ya Muaz. Dillerinin biçtikleri (faydasız sözleri)nden başka bir şey insanları başları aşağı cehenneme düşürür mü, buyurdu."