Gün geçmiyor ki şov dünyasında bir intihal, esinlenme ya da kopyalama olayı patlamasın. Filmler Hindistan ya da Kore'den kopyalanıyor, diziler izinli ya da izinsiz ABD'den devşiriliyor, klipler ise ellerine geçirdikleri her yerden...
Bu aralar 'esinlenmeler', reklam dünyasını da sarıp sarmalamış görünüyor.
İçinizi ısıtan, yüreğinizi kabartan bir reklam görüyorsunuz. Oturup keyfini çıkara çıkara övgü yazısı döşeniyorsunuz. Ertesi gün bir okur, size link atıyor.
Görüyorsunuz ki, o reklam aylar ya da yıllar önce Batı'da yayınlanmış bir reklamın tıpkısının aynısı çıkıyor. Kendinizi aptal yerine konmuş gibi hissediyorsunuz.
Benzer bir durum da Turkcell'in Sevgililer Günü'nde yayınladığı reklamda ortaya çıktı.
İki sevgilinin birbirinden ayrı gibi görünen ama aynı çerçevenin içine sığacak kadar benzer duygularla bezeli yaşamını anlatan romantik reklam çok beğenildi.
Ekran ikiye bölünmüş, kadın ve erkek ayrı ayrı olsalar da aynı dünyanın aynı duygularını nasıl bölüştüklerini resmediyorlardı. Tam kolları sıvayıp bu harika reklamın bende uyandırdığı güzel duyguları yazacaktım ki, okurum Sude Ersoy'un mesajı geldi. Gönderdiği linkte bir kısa metraj film vardı.
Yönetmen James W. Griffiths'in 'Splitscreen: A Love Story' (Bölünmüş ekranda bir aşk hikayesi) adlı ödüllü filminin görüntüsüydü.
Ve.... Turkcell'in reklam filminin neredeyse aynısıydı.
GÖNÜL BAĞI...
Okurumuz, mesajını şu sözlerle sonlandırmıştı: "Ben kullandığım markalarla gönül bağı kuran tüketicilerdenim. Markamın en iyisi olduğuna ve bana her zaman en iyiyi sunacağına inanırım.
Ama böyle durumlar, kurulan gönül bağını zedeliyor. Muhtemelen Turkcell'in bir kabahati yoktur bunda. Ama belki de çalıştığı reklam ajansını çok iyi seçmeli.
Kim bilir, o reklam ajansı bu sözde orijinal fikir için Turkcell'e ne kadarlık fatura kesti... Dolaylı olarak bu faturayı ben ve benim gibi kullanıcılar ödediği için, fikir hiç olmazsa gerçekten orijinal olsaydı!"
NOT: Turkcell'in reklam filmine ve kısa metraj filmin görüntülerine http: //www. youtube.com linkinden ulaşabilirsiniz.
