Abartılı oyunculuklar, seyirciyi ekran başından kaçıran en önemli etken olmaya başladı. Daha önce bu köşede defalarca altını çizdiğimiz konuyu bu kez de okurumuz Hilal Tan dile getirmiş:
"Merhaba Yüksel Bey. Defalarca yazdık ama senaristler ve yönetmenler hâlâ aynı hatayı tekrarlıyor, bıktık artık cidden...
Mesela O Hayat Benim'i izlerken oyuncu Ahu Sungur'un yerine bizim damarlarımız çıkıyor. Nedir bu abartılı, bağırarak, böğürerek oynama? Bu mu oyunculuk? Tamam; acılarda, üzüntülerde, ölüm ve hastalık durumlarında biz Türk halkı normalden fazla tepki veriyoruz ama bu kadar da abartmıyoruz. Gözümü kapatıyorum; yabancı oyuncuların o sahneleri nasıl sükunetle ama duyguları da aktararak oynadıklarını hayal ediyorum. Katlanmak inanın çok zor.
Karagül de farklı değil. Dakikalarca göz süzmeleri yüzünden tansiyon hastası olduk!
Ne olur bu konuyu sürekli yazın. Zaten duygularımıza tercümansınız ve her gün okuyoruz sizi. Sevgiler..."
