Kerem Alışık'ı atv'nin yeni fenomeni Bir Zamanlar Çukurova'da izleyip de hayran kalmayan var mı?
Bana göre Kerem'i diğer oyunculardan ayıran en önemli özelliği, duygusu...
Kendini rolün içine öyle bir sokuyor ki; kalp atışı, izleyicinin nabzına geçiyor.
Kerem'in duygu yoğunluğunu seyirciye aktarabilme becerisi ise bana göre 'genetik' şairliğinden kaynaklanıyor.
Kerem Alışık, babası Sadri Alışık ve annesi Çolpan İlhan'a özlemini Kıyıda dergisine yazdığı bir yazıyla dile getirdi. İşte o müthiş yazıdan bir kaç etkileyici paragraf:
"Sokağın adamıdır Sadri Alışık. Kalbi dudağında, dudağı kalbinde, kalbinden geçmeyeni dudağına değdirmeyen, hayatı bütün raconuyla şaka ile karışık yaşayan, derinlikli, boyutlu. Son derece çarpıcı bir kişilik. Sevecen...
Merhametli... Müşfik... Filmlerindeki kadar serseri ve sevdalı.
Resimlerindeki kadar renkli ve naif. Şiirlerindeki kadar filozof ve duyarlı. Müthiş bir tevazu sahibi, haza beyefendi.
Afili, fiyakalı, şıklığına düşkün.
Ramazan gelirse gider, Sadri Alışık giderse gelmez felsefesinden vazgeçirmek ne mümkün?
Doğru, dürüst, düzgün.
Yalandan, riyadan nefret eden.
Ateşi, şavkı yüksek, heyecanlı, Üstelik tez canlı. Ama şaşırtıcı derecede tevekkülle bekleyen, hiç kimseden de bir şey beklemeyen...
Kafasına göre yaşayan adamdır Sadri Alışık. Dostlarına, alışkanlıklarına kalpten bağlı, dost meclislerinde koyu ve uzun sohbetlere alışık, cana yakın... Cesur...
Ve eli açık.
İçi dışı dualı, iliklerine kadar vefalı.
Binlerce acının sınavından geçmiş, geçmişinden kopmadan bugünden fazlasıyla faydalanmış.
Hem çalmış hem söylemiş. Sesi, sohbeti, sözü güzel. Tüm özellikleriyle nev-i şahsına özel." Keşke yerim müsait olsaydı da Kerem'in yazdığı bu edebi eserin tamamını sizlerle paylaşabilseydim.
Ama mümkün değil.
En iyisi siz o dergiyi bulup tamamını okuyun. Şöyle bitiriyor aşık Kerem, manzumesini:
"Oğlunu uyurken seven.
Ona direnmeyi, güvenmeyi, sevmeyi öğreten. Özlemini soluduğum, sevgisini koruduğum, beraber huzurlu güzelliklere ,mutlu zamanlara koştuğum. Dağım, denizim, ışığım, yağmurum. Sadri Alışık, eş baba çocuk. Öylesine sadık, öylesine aşık. Evinin barkının mukaddes anasına, ömrünün yarısına, insan gibi insan. Samimi...
Fedakar... Candan...
Yaşamı boyunca da, ölümü boyunca da yaşayan. Ülkesinin bütün yüreklerine ulaşan ama yanında hep Çolpan İlhan...
İçi dışı, sağı solu, hep Çolpan İlhan..."
