Bana bu haberi nefes almadan yetiştirenle ilgili fikirlerimi gözden geçiriyor, kanaat notumu düşürüyor, hatta mesafeyi açıyorum.
'Baksana baksana' gazıyla gözüme sokulmaya çalışan, WhatsApp gruplarında iştahla servis edilen görüntülerin linklerine tıklamıyorum, asla izlemiyorum.
'Oh canıma değsin, bir kişi daha cümle âleme rezil oldu' coşkusuyla dişleri parlayanların gözünün ortasına yumruğu basmak istiyorum.
Konuyla coşanlara 'Bir gün sizin de başınıza gelebilir. En güvendikleri sevgilileri, en yakın arkadaşları, eşleri bu kazığı insanlara atıyor, bilmem farkında mısınız?' ayarı veriyorum.
'Hay Allah!'la başlayarak, o kişi adına gerçekten büyük üzüntü duyuyorum.
Bu haltı yiyenlere bin bir küfür saydırıyorum.
İçimi buruk bir his kaplıyor, 'Kimse böylesi bir zalimliği hak etmiyor' diyerek kederleniyorum.
İşte tam da o dakikalarda internetten nefret ediyorum.
