Araştırmalar, bilişsel gerilemenin ilk aşamalarında nörolojik değişikliklerin yaygın olduğunu, ancak fiziksel değişikliklerin de önemli bir rol oynayabileceğini gösteriyor. Bilim insanları, fiziksel performans ile demansın başlangıcı arasındaki karmaşık ilişkiyi özetleyen bulgular elde ettiler. Sonuçlar, bir kişinin denge veya yürüme tarzındaki değişikliklerin, bilişsel durumu hakkında önemli ipuçları verebileceğini ortaya koyuyor.
Denge ve yürüyüşteki bozulmalar, geç evre Alzheimer veya erken evre vasküler demansın işaretleri olabilir. Demans belirtileri kişiden kişiye farklılık gösterebilir, ancak bazı durumlarda fiziksel değişiklikler hafıza kaybından önce görülebilir.
Sağlık kuruluşu şöyle açıklıyor: "Bir çalışmada, yavaş yürüyen veya dengesi bozuk olan kişilerin sonraki altı yıl içinde Alzheimer hastalığı teşhisi konma olasılığı daha yüksek olduğu belirlendi." Bu değişiklikler beyindeki hücrelerin ve sinirsel iletişimin yavaş yavaş bozulduğunun bir göstergesidir.
Gerçekleşen bu bozulma, geç evre demansa kadar ilerleyecek ve sonunda hastanın özgürce yürümesini veya fiziksel çevresiyle ilgili bilgileri işlemesini etkileyecektir. Fiziksel çevre ile ilgili bilgileri görme ve işlemede zorluk yaşamanın denge sorunlarına da yol açması bulunması muhtemeldir.
Genellikle geç evre demansın bir belirtisi olsa da, bazı durumlarda denge kaybı erken evre vasküler demansa da bağlı olabilir.
Erken evrelerde, hatta diğer demans semptomları gelişmeden bile önce, ayakta dururken veya yürürken dengeyi kaybetmek, Alzheimer geliştirme potansiyelinin arttığını gösterebilir.
Bu, çevrenizdeki kişilerin Alzheimer dışında bir tür demanstan muzdarip olduğunun da iyi bir işareti olabilir. Beceri merkezinin yakınında bulunan beyincik, beynin vücut hareketlerini kontrol eden kısmıdır.
Demans gibi beynin bu bölümünü etkileyen hastalıkların daha erken dönemde dengeyi etkilemesi daha olasıdır. Örneğin, vasküler demans Alzheimer hastalığından farklıdır, çünkü hastalığa beyinciğe oksijen taşıyan kan akışının olmaması neden olur.
Vasküler demansı olan bazı insanlar, düşünme ve hafıza ile ilgili sorun yaşamadan önce baş dönmesi hissi yaşayacaklardır. Denge kaybı geç evre demansın karakteristiği olduğunda, hastalar bazen yürüyüşlerini veya yürüme biçimlerini değiştirerek duruma uyum sağlarlar.
Çoğu zaman bu değişim düşmenin önüne geçmek adına ayağa kalkarken ya da yürürken ayakları havaya kaldırmamak olarak görülebilir.
2016'da Amerikan Geriatri Derneği Dergisi'nde yayınlanan araştırma, yaşamın erken dönemlerinde baş dönmesi ve denge kaybı belirtilerinin, birinin yaşlandıkça Alzheimer'a yakalanma olasılığının daha yüksek olduğu anlamına gelebileceğini öne sürdü.
Bu, Neurology dergisinde yayınlanan ve düşmeye yatkın olmanın beyinde amiloid ve omurilik sıvısında tau proteininin birikmesine neden olabileceğini öne süren daha önceki bulgularla da uyumluydu.
Bu proteinler, Alzheimer ve Demans hastalarının beyinlerinde birikir ve beynin öğrenme ve hafıza ile ilgili kısımlarına zarar verir.
Science Daily şöyle açıklıyor: "Tau birikimi, tau kinazlar adı verilen tau üzerinde etkili olan ve tau proteininin yanlış katlanıp kümelenmesine neden olarak nörofibriler yumaklar oluşturmasına neden olan enzimlerin artan aktivitesinden kaynaklanır."
Bu proteinlerin beyinde birikmesini durdurmanın kesin bir yolu yok, ancak bazı kanıtlar sağlıklı omega-3 yağlarının amiloid plaklarını azaltabileceğini gösteriyor.
Beynin zararlı proteinleri boşaltması için yeterli zamanı sağlamak için gece başına altı ila sekiz saat arası uykunun da etkili olduğunu göstermektedir.
