Ülkemizde meydana gelen büyük depremin neden olduğu yıkım ve insani ıstırap hepimizi derinden etkiledi.
Travmatik bir olaydan sonra duygularımızı nasıl işlediğimiz her birimize özgüdür.
Bazıları için, devam eden psikolojik rahatsızlıklar, felaketle sonuçlanan bir olaydan çok sonra ortaya çıkmaya başlayabilir ve bununla birlikte büyük ölçekli bir doğal afetin geniş kapsamlı sonuçları olabilir.
Travma sonrası stres bozukluğu olan kişiler riski en yüksek olan, ailelerini veya arkadaşlarını kaybetmiş, ölüm ve yıkıma ilk elden tanık olmuş kişilerdir.
Ancak televizyonda gördüğümüz görüntüler, biz doğrudan dahil olmasak bile akut bir stres tepkisini tetikleyebilir. Deprem gibi bir travmaya maruz kalmak, çeşitli psikiyatrik bozukluklar ve diğer tıbbi durumlar geliştirme riskini artırabilir.
Afet sonrası psikiyatrik bozuklukların ortaya çıkmasını kolaylaştıran risk faktörlerinin bilinmesi müdahalelerde öncelik verilecek kişilerin belirlenmesi açısından önemlidir.
Bazı kişiler, özellikle travma veya anksiyete geçmişi olanlar, kalp burkan görüntüleri kaldıramayacak kadar fazla buluyor.
Ülkemizdeki gibi büyük felaketler "dolaylı" bir tepki yaratabilir ve kendimizi travmatik bir durumda görselleştirip zihnimizde tekrar tekrar canlandırırken, diğer duyguların yanı sıra kaygı ve depresyon deneyimlememiz alışılmadık bir durum değildir.
Tekrar tekrar izleme, çocuklar ve depreme karşı savunmasız bölgelerde yaşayanlar dahil olmak üzere özellikle savunmasız kişiler için semptomları şiddetlendirebilir.
