Poliomyelit, diğer adıyla çocuk felci, kişiden kişiye bulaşan son derece bulaşıcı bir hastalıktır. Bu hastalık binlerce yıldır biliniyordu, ancak çocuklar genellikle çok küçük yaşlarda hastalığa yakalanıyordu ve bebekken bağışıklık kazanıyorlardı.
19. yüzyılın sonlarında ABD ve Avrupa'da büyük salgınlar başladı ve aşının bulunduğu 1950'li yıllara kadar devam etti.
Poliovirüs enfeksiyonuna yakalanan çocukların çoğu birkaç hafta içinde iyileşip fizik tedaviye ihtiyaç duyabilirken, daha ciddi vakalarda felç görülebilir.
Felç, nefes almak için kullanılan kasları etkileyebilir ve ölümle sonuçlanabilir. Ancak bir çocuk, olasılıkları alt etmeye kararlıydı. Adı Paul Alexander olan bu adam tüm olasılıklara meydan okudu ve 72 yılını demir bir akciğerin içerisinde geçirdi.
ÇOCUK FELCİ SALGINI
Paul Richard Alexander, 10 Ocak 1946'da Dallas, Teksas'ta doğdu. Ebeveynleri ve iki kardeşi Nick ve Phil ile birlikte yaşıyordu.
1952 yazında, Dallas bölgesinin tamamında bir çocuk felci salgını baş gösteriyordu. Bu durum, çocuklarını korumaya çalışan ebeveynler arasında büyük bir paniğe yol açıyordu. Yaz tatili olmasına rağmen sokaklar neredeyse bomboştu, çünkü sıcak havanın tadını çıkaran pek fazla genç yoktu.
Paul, Temmuz 1952'de altı yaşındaydı. Bir gün, evinin ön bahçesinde oynuyordu. Ancak Paul, kendisinde bir sorun olduğunu hissediyordu. Boynu ve başı ağrıyordu, bu yüzden mutfağa gidip annesine söyledi.
Anne, çocuğu görür görmez onun hasta olduğunu anladı. Paul'un ateşi yüksekti ve yatakta kalmasını söyledi.
Uzuvları ağrıyordu ve çocuğun ebeveynleri aile doktorunu aradılar, doktor da hemen Paul'e çocuk felci teşhisi koydu. Ancak hastaneler dolu olduğu için oğullarını evde tutmaları tavsiye edildi.
Doktor onlara Paul'ün kendi kendine iyileşeceğine dair güvence verdi. Ancak beş gün sonra Paul daha kötü hissediyordu. Konuşamıyor veya yutamıyordu, bu yüzden ebeveynler doktorun tavsiyesini görmezden geldiler ve doğrudan hastaneye gittiler.
Beklendiği gibi hastane hasta çocuklarla doluydu ve herkese ulaşacak kadar doktor ve hemşire yoktu. İlk muayeneden sonra Paul'ün annesine oğlunun çok geç geldikleri için öleceği söylendi.
Koridorda Paul'ü fark eden başka bir doktor, çocuğu muayene etti ve akciğerlerini temizlemek için trakeotomi yapmak üzere onu hemen ameliyathaneye aldı.
Üç gün sonra Paul, başının üstünde vinil bir başlıkla uyandı. Hareket edemiyor, konuşamıyor veya öksüremiyordu. Duyabildiği tek ses, tüm vücudunu saran bir makineden geliyordu.
Bir hemşire vinil başlığı çıkardı ve Paul etrafında düzinelerce çocuk görebiliyordu. Hepsi demir akciğerlerdeydi.
DEMİR AKCİĞER NEDİR?
Demir akciğer, solunum kaslarını hareket ettiremeyen hastalara yardımcı olmak için tasarlanmış büyük bir silindirdir.
Hava basıncının döngüsü sayesinde solunumu uyaran negatif basınçlı bir ventilatördür. Bu döngüler inhalasyon ve yücelmeyi destekler.
Makine 1920'lerde kömür gazı zehirlenmesini tedavi etmek için geliştirildi, ancak 1950'lere kadar çocuk felci salgınları sırasında çocuklara yardım etmek için daha sık kullanıldı.
Demir akciğerler birçok hayat kurtardı ve hastaların çocuk felcinden kurtulmasını sağladı.
Ancak bazıları hayatları boyunca demir akciğere ihtiyaç duydu ve bunlardan biri de Paul'du.
NEFES ALMAYI ÖĞRENDİ
Paul'un hastanede kalışı stresliydi çünkü hemşirelerin ve doktorların kendi aralarında durumu hakkında konuştuklarını sık sık duyabiliyordu. Hepsi onun hala hayatta olmasına şaşırmıştı.
Konuşamıyor ya da temizlemesi için birine işaret edemiyordu. Diğer çocuklarla iletişim kurmak imkansızdı. Ama ebeveynleri her gün hastanedeydi, oğullarının yalnız hissetmediğinden emin oluyorlardı.
Paul 18 ay boyunca Parkland Hastanesi'nde kaldı. Boynundan aşağısı felçliydi ve solunum kaslarının kontrolünü kaybetmişti, ancak iyileşmesine odaklanmaya devam etti.
Elbette bazı günler diğerlerinden daha zordu, ama o bir gün eve dönme olasılığına odaklanmıştı. Ve hayali 1953'te gerçek oldu.
Gerçek şu ki, doktorlar onun yakında öleceğini düşündüler ve ailesiyle birlikte olmasına izin verdiler.
Paul'un demir akciğeri çok büyüktü, bu yüzden ailenin arabasını kullanmak bir seçenek değildi. Bunun yerine, ailesi taşınabilir bir jeneratörle donatılmış bir kamyon kiralandı.
