Yürüyüş şeklimiz ve hızımız, karakterimizi sandığımızdan çok daha fazla açığa çıkarıyor. Psikoloji alanında yapılan çalışmalar, adım temposunun duygu durumu ve zihinsel süreçlerle bir bağlantısını olduğunu ortaya koyuyor. Özellikle de yavaş yürüyen insanlar üzerinde yapılan analizler dikkat çekici sonuçlar sunuyor. Peki psikolojiye göre yavaş yürümek ne anlama geliyor? İşte uzmanlardan dikkat çekici araştırmanın şoke eden detayları…
Yapılan araştırma sonucuna göre psikologlar, yavaş temponun zihnin çevreyle kurduğu ilişki biçimiyle bağlantılı olduğunu vurguladı.
YAVAŞ YÜRÜYEN İNSANLAR DAHA GÖZLEMCİ
Yavaş yürüyen insanlar, bulundukları ortamı sindirerek algılamayı daha çok tercih ediyorlar. Duygular hızlı tepkilerle dışa vurmak yerine daha çok iç dünyada tartılıp işleniyor.
Karar alma süreçlerini de aceleye getirmeyen bu kişiler, her adımlarını düşünerek atıyorlar.
Genel olarak yavaş yürüyen insanlar, sosyal ortamlarda gözlemci bir pozisyona bürünmeyi tercih ediyorlar. Kalabalık arasında kaybolmak, dikkat çekmek veya geri planda kalmak onlarda herhangi bir rahatsızlık hissi uyandırmıyor.
İçe dönük yapıları, yoğun uyaranlara karşı mesafeli durmalarını sağlıyor. Psikoloji literatüründe davranış biçimi, aşırı uyarılmadan kaçınma eğilimiyle açıklanıyor.
HER ZAMAN FİZİKSEL YETERSİZLİKLE İLİŞKİLENDİRİLMİYOR
2018 yılında Journal of the American Geriatrics Society dergisinde yayımlanan çalışmada, yürüme hızının bilişsel süreçlerle ilişkisi incelenerek özellikle ileri yaş grubunda yavaş tempo, zihinsel gerileme ile bağlantılı olabileceği vurgulandı.
Ancak araştırmacılar, her yavaş yürüyüşün bir risk göstergesi sayılmaması gerektiğinin de altını çiziyor.
Psikoloji ve beden farkındalığı alanında çalışan uzmanlara göre bazı kişiler bilinçli şekilde tempoyu düşürüyor.
Bu noktada amaç hız olmaktan çıkarak, anda kalma haline dönüşüyor. Stres düzeyini azaltmak, beden sinyallerini fark etmek ve zihinsel yükü hafifletmek ön plana çıkıyor.
BEDEN FARKINDALIĞI VE PSİKOLOJİK İYİLEŞMEYLE DOĞRUDAN İLİŞKİLİ
Yavaş hareket etme temelli yaklaşımlar, uzun süredir psikoloji ve terapi alanında kullanılıyor. Moshe Feldenkrais tarafından geliştirilen 'Feldenkrais Yöntemi', hareket sırasında beden duyumlarına odaklanmayı amaçlıyor.
Bonnie Bainbridge Cohen'in geliştirdiği 'Body-Mind Centering' yaklaşımı ise duyusal farkındalık üzerinden zihinsel dengeyi güçlendirmeyi hedefliyor.
Uzmanlara göre yavaş ve bilinçli hareket etmek, parasempatik sinir sistemini aktive ederek strese karşı verilen tepkinin azalmasını sağlıyor. Tüm dikkatin bedene yönlendirilmesi, iyileşme mekanizmalarını destekliyor.
Psikoloji perspektifinden bakıldığında yavaş yürüyüş, tembellik değil farkındalık göstergesi kabul ediliyor.
