Sevgili Ayşe'cik (Özyılmazel) perşembe günü köşesinde televizyon programlarının sıkıcılığından, yavanlığından söz edip, bana "Televizyon bitiyor mu Yüksel ağabey?" diye sormuş.
Sevgili Ayşe, sektördeki yaratıcılık tıkanıklığı sadece bizim ülkemize özgü bir durum değil.
Özellikle de dramalar söz konusu olduğunda tüm dünya 'peklik' çekiyor. Öyle olmasa, televizyonculuğun anavatanı ABD'de, Dallas'ı niye yeniden çeksinler?
Zaten dramatik öykü dediğiniz, hepi topu 27 tanedir. Yani 27 temel öykü vardır. Siz bir senaryo yazarsınız; aaa bir de bakmışsınız ki sizden önce biri aynısını ya da benzerini yazıvermiş.
Dizilerin kısır döngü içine girmelerinin başlıca sebebi de budur. Sadece diziler mi? Şov programları da dönüp dönüp eskilerin peşine takılmıyorlar mı?
Çarkıfelek'ten, Kim 500 Bin İster?'den, Survivor'dan yıllardır vazgeçebildik mi?
Diyeceğim o ki, televizyon bitmez. En azından ben bitmemesini dilerim. Bu yaştan sonra sebze halinde limon satacak halim yok ya Ayşe kardeşim? Ağzından yel alsın yani...
Şeyyy... Bir de... Balayındaki taze gelinler bu kadar çok televizyon izlemez. Milletin ağzı torba değil, hemencecik dedikodu çıkarırlar valla, ona göre... Enişteyle birlikte Bodrum'un şahane mehtabına dalıp gitmek varken, televizyona bakmak da neyin nesi?