- 'Mahallenin delikanlısı'yken neler yapardınız?
- Bende öfke kontrolü denen şey yoktu. Dünyayı ben kurtaracağım sanıyordum, halbuki kurtaramayacakmışım. Doktora da gittim bunun için, 'Ben öfkemi tutamıyorum, sinirlendim mi herifi çok kötü dövesim geliyor,' dedim.
- E sonra?
- Doktor da bir çare bulamadı. Yavaş yavaş kontrol etmeye çalışıyordum. Mesela çocukluk dönemimde her gün kavga ederdim, sonra altı ayda bire indirdim.
- Sigara bırakır gibi bıraktınız yani!..
- Yok. Çocuk olduğunda, puf, balon oldu, uçtu gitti hayatımdan. Şimdi biri kavga etmek istese de, 'Git kardeşim, benimle uğraşma,' diyorum.
- Çay bahçesi ne oldu peki?
- Ağabeyim sağolsun, dükkâna o bakıyor şimdi. Zaten o olmasa perişan olmuştuk herhalde. O dükkân duracak yani daha. 30 senedir var burası, babamızdan kalma. Allah izin verirse ben de çocuğuma bırakmak isterim.
