6 Nisan 1994'te gerçekleştirilen ilk saldırılarda palalar kullanıldı.
8 Nisan'da karşı saldırı başladı.
Ülkede mahsur kalan Batılılar 9 Nisan'da BM'nin düzenlediği operasyonla kurtarıldı.
BM, 21 Nisan'da tampon güç ve gözlem için bölgede bulundurduğu Mavi Bereliler'in sayısını 2500'den 250'ye düşürüldü.
BMGK'nin ateşkes talebi diplomatik ve insani alanda sınırlı kaldı.
12 Mayıs itibariyle hayatını kaybedenlerin sayısı 200 bine ulaştı.
BM olaylar için "soykırım" kavramını kullanmak istemese de açıklamasında "bir etnik grubun üyelerinin tamamen ya da kısmen yok edilmesine yönelik uluslararası hukuku ihlal eden eylemler" ifadesini kullandı.
BM Genel Sekreteri 31 Mayıs'ta sivil kayıpların 250 bin ila 500 bin arasında olduğunu açıkladı.
Fransa, 23 Haziran'da ülkenin güney batısında sığınmacılar için güvenli bölge oluşturmak amacıyla Turkuaz Operasyonu'nu başlattı.
Ordu, 4 Temmuz'da Kigali ve Butare'nin kontrolü sağladı. Ordu, 17 Temmuz 1994'te ülkenin tamamına yakınında kontrolü sağladı ve soykırım eylemleri sona erdi.
Kayıtlara tarihin en acı olaylarından biri olarak geçen ve 3 ay süren olaylarda 800 bin Tutsi ve muhalif Hutu hayatını kaybettiği Ruanda Soykırımı için Fransa tarihi bir karar aldı.
Fransa'da mahkeme, 1994 yılında dönemin Ruanda Başkanı Juvenal Habyarimana'yı hedef alan ve Ruanda Soykırımı'nı başlatan saldırının araştırılması hakkında soruşturma başlatılması kararı verdi.
Fransa'da mahkemenin, Ruanda Başkanı Paul Kagame'a yakınlığı ile bilinen yedi kişiye yönelik ceza kararı alması, Fransa ve Ruanda arasında diplomatik krize yol açmıştı.
