"VENÜS SAAT YÖNÜNDE DÖNER"
Yarman'ın "varolanı dönüştürmek, onu diğer varolanlarla yeniden ifade etmek" ihtiyacından ortaya çıkan üretim yöntemi; ele aldığı tekillik ve ikilikleri birbirleriyle ilişkilendirirken, hem kozmik hem sosyal boyutları ve bu sırada topos'u, yerleşmenin etik-estetiğini sorgulatan (kritik'e çağıran) bir bakış açısında konumlandırıyor izleyenini.
Sanatçının eserleri vadettikleri optik kaymayla koordinatları(mızı) baştan tanımlarken, karanlık zeminden aldıkları momentle "dark matter" ile ilişkilenecek ve izleyiciye "henüz olmamış bir olayın reçetesini" sunmaya kalkacak.
Yeni ilişkilenmelerle olanak kazanan bir konversiyon'un (dön(üş)menin) eşiğinde, kendi suretini tanıdık ama anonim yüzlerin yansısında ararken evrendeki koordinatlarını yeniden tanımlama gayreti, kullandığı materyalin izinde belli edecek kendini
– dikiş(in) izinde.
*İlksen Mavituna, "Venüs Saat Yönünde Döner" sergi metninden alıntı.
… ve şimdi;
Vision Art Platform'da, Venüs Saat Yönünde Döner sergisiyle Kibele'nin anlatı performanslarına ve bu performanslarla kurulan yeni dinamik anlatılara tanıklık ediyoruz. Görünmez bir iple sık olmayan bir biçimde örülmüş, 1:1 ölçekte içinde gezebileceğimiz, dahil olabileceğimiz, bizim de ilmek, düğüm atabildiğimiz mekânsal hikâyelerle karşılaşıyoruz. Kibele'nin masası, hacimlerle alımlanıyor; ışıklı odalarda kurulu, renkli duvarlarda asılı, yerden yükseliyor, tavandan sarkıyor, dar bir aralıktan baktırıyor, bir tülde uçuşuyor. Bir ağ oluşturuyor.
*Bilge Bal, "Venüs Saat Yönünde Döner" sergi metninden alıntı.
Venüs Saat Yönünde Döner, multidisipliner sanatçı ve tasarımcı E S Kibele Yarman'ın ilk solo sergisi. İllüstrasyondan kolaja zengin bir repertuarı olan sanatçı, on yılı aşkın üretim yolculuğunu Vision Art Platform'daki sergiyle taçlandırıyor.
Kimi analog kimi dijital, kimi de karışık teknikle (kâğıt, iplik ve marker aracılığıyla) üretilmiş kolajlar, Venüs Saat Yönünde Döner'in strüktürünü oluşturuyor. İlk bakışta bu kolajlardaki romantik kadınlar ve onlara eşlik eden nakış detayları öne çıkmakta. Yarman'ın birden fazla duyuya hitap etme isteği ve disiplinlerarası kabiliyeti aşikâr; fakat kataloğunu bu kadar özgün yapan detayların başında çeşitli teknikler kadar kültür tarihinin farklı dönemlerine de hâkim olması geliyor.
Örneğin kolajlarda gördüğümüz zarif kadınlar aynı zamanda keskin geometrik şekiller ve bedensel hareketi anımsatan sembollerle çerçevelenmişler. Yarman'ın da School of Visual Arts'ta ders aldığı isimlerden Steven Heller, kaleme aldığı The Graphic Design Idea Book'ta, bir tasarımdaki kesişen çizgilerin âdeta havada süzülen diğer öğeleri sabitlemede bir çapa görevi gördüğünü söyler (2016). Bu kesişen çizgileri Venüs Saat Yönünde Döner'deki eserlerde görebiliyoruz.
Ancak çoğunda kesişmiyor, kendi kaderine bırakılmış bir balon edasıyla usul usul farklı yönlere süzülüyorlar. Eserlerin önemli bir kısmının arka planını oluşturan uzay imgelerini de hesaba kattığımızda ortaya Yarman'a has romantik bir retrofütüristik estetik çıkıyor.
*Çağla Demirbaş, "Venüs Saat Yönünde Döner" sergi metninden alıntı.
