Bir çocuğa karşı tehditkar kötü konuşarak korkutmak, o çocuğun davranışlarında bozukluğa yol açar. Bir eylem gerçekleştirmek istediğinde aslında kafasında sizin söylediğiniz korkutucu cümleler yatar ve bu cümleler çocukluktan, yetişkin olma dönemine kadar yanından hiç ayrılmaz. Peki çocuklarla bir ebeveyn olarak nasıl iletişim kurulmalı? Gelin birlikte bir bakalım.
KORKU VE TEHDİTLE BÜYÜTMEYİN
Çocuklarınızı büyütürken, korkularla ve tehditlerle asla büyütmeyin. Yapıları gereği sevilmeme ve terk edilme korkularına açıktır. Ebeveynin çocuklarını korkutması zaten güvensizlik hissine yatkın bir çocuğun anne ve babasının onu bırakacağı hissini uyandırır. Bu durumda güven eksikliği oluşur.
HELİKOPTER EBEVEYNLİK
Aşırı korumacı ve daha genel olarak, çocuklarının hayatlarına aşırı derecede dahil olan ebeveynleri tanımlamak için kullanılmaktadır. Tipik bir helikopter ebeveyn, benim güven lehine olan argümanımı duyunca muhtemelen "Ben sana güveniyorum, etrafa güvenmiyorum" diyecektir.
Tehlikenin her köşede pusuya yattığına inanıyorlar ve bu yüzden her fırsatta çocuklarını koruyor ve tavsiyelerde bulunuyorlar. Bu ebeveynler, yetişkin çocuklarının hayatlarının tüm ayrıntılarını bilmek istemeye ve yetişkin çocukları yüksek öğrenime veya kariyere devam ederken veya kendi ailelerini kurmaya başlarken istenmeyen tavsiyelerde bulunmaya devam ediyor.
ONLARA GERÇEK TEHLİKELERİ ÖĞRETİN
Uzmanlar;"bu dünyada korkacak bir şey olmadığını söylersek fazla iyimser oluruz. Elbette tehlikeler var; ve elbette, ebeveynlerin bu tehlikeler konusunda endişelenmesi ve çocuklarını bunlardan korumak istemesi doğaldır. Bazı insanlar için tehlikeler diğerlerinden daha büyüktür. Abartılı tehlike korkularımızın, gerçek tehlikelerle başa çıkmak ve bu becerilerini geliştirmemeleri için, sevinçlerini ortadan kaldıracak, onları güçsüz bırakacak şekilde yaşamlarını kısıtlamasına izin vererek çocuklarımıza bir iyilik yapmamış olacağız.
Çocuklarımıza gerçek tehlikeleri öğrettiğimizde ve onlarla başa çıkmanın yollarını düşünmelerine yardım ettiğimizde başarılı oluruz, ancak çocuklarımızı güçsüzleştirdiğimizde başarısız oluyoruz. İkincisi ise güvenilir ebeveynlik ile tamamen izin veren ebeveynliği kastetmiyorum. Ebeveynler olarak, çocuklarımızın sadece onların değil, başkalarının da hakları olduğunu ve çocuklarımızın başkalarının haklarına müdahale etme izni olmadığını anlamalarını sağlamakla yükümlüyüz. Hepimizin uyması gereken bazı kurallar vardır. Genellikle, güvenilir ailelerde çocuklar, ebeveynlerinin iyi örnekleri aracılığıyla, bu tür kuralları doğal olarak algılar ve bunlara uyarlar; ancak bu her zaman böyle ilerlemiyor. Böyle durumlarda ebeveynlerin bu kuralları uygulaması gerekir.
