17 yaşındaki lise öğrencileri Randy Gardner ve arkadaşı Bruce McAllister'ın bilim fuarı projeleri için bir fikre ihtiyacı vardı.
Biraz düşündükten sonra ikili, uyanık kalma konusunda dünya rekorunu kırmaya karar verdi.
O dönemler 260 saat boyunca uyumayan Honolulu merkezli bir disk jokeyi rekoru elinde tutuyordu. Bu deneyin amacı ise bir insanın uyumadığında beynine ne olduğunu öğrenmekti.
McAllister, " Uyku yoksunluğunun bilişsel yetenekler ve basketbol sahasındaki performans üzerindeki etkisine karar verdik" diyor.
Yazı tura attıktan sonra Gardener'ın fiziksel olarak mümkün olduğu kadar uzun süre uyanık kalma yükünü üstlenmesine karar verildi.
McAllister, arkadaşını izlemek için uyanık kaldığını ve 'üç gece uykusuz kaldıktan sonra' bir anda kendini 'duvara yazı yazarken' bulduğunu açıkladı.
Deneyin göründüğünden daha zor olduğunu fark eden ikili, başka bir arkadaşı olan Stanford Üniversitesi'nden uyku araştırmacısı William Dement'in yardımına başvurdu.
Bilim insanı anlatırken şunları söyledi: "Randy'nin ebeveynleri bunun kendisine gerçekten zarar verebileceğinden çok endişeliydi. Çünkü yeterince uzun süre uykusuz kalırsan ölüp ölmeyeceğin sorusu hâlâ çözülmedi."
Elbette uyku yoksunluğu çekenler kalp hastalığı riskiyle karşı karşıya kalabilir, denge yeteneği sergileyebilir ve yüksek tansiyona maruz kalabilir.
Gardner ve McAllister'ın deneyi iyi başlasa da bazı beklenmedik sonuçlar doğurdu.
Üç gün uykusuz kaldıktan sonra, ilki görünüşe göre konsantrasyon sorunları ve kısa süreli hafıza kaybı yaşamaya başladı.
Gardner'ın ayrıca karamsarlık, paranoya ve halüsinasyonlardan muzdarip olduğu da bildirildi.
Dement şunları söyledi: "Fiziksel olarak çok formdaydı, bu yüzden onu her zaman basketbol ve bowling oynayarak veya bunun gibi şeylerle zaman geçirebiliyorduk."
"Ancak gözlerini kapatsaydı hemen uykuya dalardı."
Beyin taramaları daha sonra katılımcıların beyninin 'tüm zaman boyunca uyukladığını... bir kısmının uykuda, bir kısmının da uyanık olduğunu' ortaya çıkaracaktı.
İnanılmaz bir şekilde genç toplam 11 gün (264 saat) boyunca uyanık kalmayı başardı. Rekorunu kırdıktan sonra bir hastaneye götürüldü ve deney sona erdi.
Gardner şunları söyledi: "14 saatten biraz fazla uyudum. Uyandığımda sersem olduğumu hatırlıyorum ama normal bir insandan daha fazla değildi."
Şans eseri gencin bilim projesini tamamlaması nedeniyle kısa vadede önemli bir sorunu yok gibi görünüyordu. Ancak daha sonra onlarca yıldır dayanılmaz bir uykusuzluk çektiğini itiraf etti.
Şöyle açıkladı: "Böyle yaşamak çok kötüydü. Her şey beni rahatsız ediyordu. Sanki 50 yıl önce yaptıklarımın devamı gibiydi."
