Çocuk birkaç yıl içinde yoğun değişime uğradığı için hayatı çalkantılı olarak geçer.Çocuk olarak girdiği bu dönemi erişkin olarak tamamlar.Psikolojik değişimler nedeniyle ailesi,çevresi ve hatta kendisiyle bile iletişim sorunları yaşayabilir.Bazen öfke patlamaları bile meydana gelebilir.
Ergenlik döneminde ailenin çocuğa olan davranışları önemlidir.Kimlik kazanma ve kendi benliğini oluşturma sürecinde olan çocuğa olumsuz davranışlarında ceza vermek yerine sınır koymak en doğrusudur. Ayrıca aileler kaygılarını çocuktan uzak tutmalıdırlar.Ebeveynler; çocuklarına değerli olduklarını varlığıyla ve gösterdiği sevgi ile hissettirmelidir. Zira yeterince sevgiyi evinde bulamayan çocuklar ergenlik döneminde bu sevgiyi dışarıda ararlar ve aidiyet ihtiyacını yanlış arkadaş seçimleriyle tamamlamaya çalışabilirler.
Çocukluk dönemi dediğimiz şey zaten çok kısa bir dönem çünkü ergenlik ile birlikte çocuklar çoğunlukla, sizlerden daha çok akranlarıyla zaman geçirmek ister ya da odalarında yalnız kalmayı tercih eder. Şunun şurasında en azından, İlk 4 yıl onlarla geçirdiğiniz kalite zaman ile çocuklar bir ömür boyu değerli olduklarını hisseder.
Anneler, çok zaruri değilse ve mümkünse ilk 4 yıl çalışmak yerine anneliğinizin tadını çıkarmalı.Geçmişi ya da geleceği değil ânı yaşayarak çocuğunuzun mucizevi değişimine tanıklık edin.Babalar işten eve gelmekte gecikmeyin ve sevgi iletişimini kurarak iş yorgunluğunuzu arkadaşlarınızla değil ailenizle atın. Elinizden telefonu ve kumandayı bırakın ve sevginize aç çocuklarınızın saçlarını okşayın, şefkatle onlara dokunun.
Şunu unutmayın; değerli olduğunu hisseden çocuk kendini değerli görür ve ergenliğinde kendine değer vermeyen birine gönül vermez; kendini yaptığı yanlış seçimlerle değersizleştirmez.
