Önümüzdeki günlerde İstanbul Caz Festivali kapsamında bir konser verecek olan büyük kadın ses Joss Stone az kalsın kaçırılacaktı. Ama İngiliz polisi yakaladı. Manchester'dan Stone'un Doğu Devon'daki evine doğru yola çıkan 30'larındaki sanıkların Fiat arabalarının bagajından neler çıkmadı ki...
İpler, evine hava bakışı fotoğraflar, ayrıntılı üzeri çizili haritalar, ceset torbası, kılıçlar... 9 milyon poundluk servete sahip şarkıcıyı kaçırıp fidye istemeyi planlayanlar amaçlarına ulaşamadı. Stone ise onu kaçıracaklarla ilgili inanılmaz cool hatta hoşgörülü bir tavır sergiledi. Büyük sesin, aynı zamanda bilge olduğunu düşünmemizi sağlayan...
Stone'un bu bilgeliği aklıma şu sıcak yaz günlerinde bir başka bilge sesi getirdi. Bir İtalyan vokali. İtalyan'ın ilk progressive rock grubu PFM'in(Premiata Forneria Marconi) kurucusu solist Fabrizio De Andre'yi. De Andre, gerçekten kaçırıldı. 1979 yılının Ağustos ayında. Sardunya adalı bir çete tarafından... Dört ay Supramente dağında tutuklu kaldı. Çetenin istediği fidye, De Andre'nin babası tarafından ödenene kadar...
Fidyenin ödenmesiyle kaçırıldıktan tam dört ay sonra serbest bırakıldı. Bütün gözler ünlü soliste çevriliydi. Mahkemede onu kaçıranlarla ilgili kötü bir söz etmediği gibi, 'bana iyi davrandılar,' diyordu. Gerçekten paraya ihtiyaçları olmasa böyle bir eyleme kalkışmayacaklarını da ekliyordu sözlerine... Hatta Akdenizli bir rocker olarak geniş empatisiyle dört aydır onun değil, asıl onu kaçıranların o dağda mahsur, birer tutuklu olduğunu söyleyecekti. De Andre, bu olaydan kısa bir süre sonra 1981 yılında piyasaya çıkan albümüne Sardunyalı çete üyelerinin zor hayat koşullarından aldığı ilhamı kattı. Joss Stone'un onu kaçıracaklara anlayışı De Andre'nin onu kaçıranlara duyduğu empatiyi çağırdı elbette. Stone konserini iple çekerken hele... De Andre'nin La Canzone De Marinella'sını dinlemenin tam sırası. Bu ince ruhla tanışmak için iyi bir seçim olabilir.
Önemli not: 12. İstanbul Bienali'ne kabul edilen üç isim daha öğrendim bu arada. Hemen paylaşayım: Nazım Dikbaş, Kutluğ Ataman ve Meriç Algün Ringborg.
