Geçen cumartesi günkü '1 Mayıs' ile ilgili yazıyı şöyle bitirmiştim: "İktidarın, Taksim mitingine izin vermesi... Bu vesileyle 1977 katliamını üstüne basa basa hatırlatması... Eskiden o katliamı yapanlarla şimdiki Ergenekoncular arasındaki bağlantıyı kurması... 'Katillere karşı sizi biz koruyacağız' demesi... Böylece sendikacıları, sol çevreleri, demokratları yanına çekmesi ne iyi olurdu!"
Bugün alınan 'sıkıyönetim' modundaki tedbirlere bakılırsa, iktidar, kanlı bir provokasyondan ciddi biçimde korkuyor.
O halde soralım: 1 Mayıs, İstanbul'un başka yerlerinde kutlanacağına ve dolayısıyla oralarda da provokasyonlar yapılabileceğine göre... Taksim korkusu niye? Korkunun esası 'simgesel' gibi görünüyor. 1 Mayıs 1977'de Taksim'deki gösteriyi kana bulayarak 35 kişinin ölmesine yol açanlar, o dönemde 'kontrgerilla' diye bilinen Türk Gladiosu'ydu.
Ergenekon dediğimiz örgütlenme onun günümüzdeki devamı. Tabii eski örgütle şimdiki arasında bazı farklar var ama olayın özü aynı.
Bunlar Türkiye'yi yönetilemez hale getirmek için her şeyi göze alabilir. Danıştay'a saldıracak kadar ileriye gidebilen bir örgüt, 'güç gösterisi' yapmak için Taksim'i de karıştırabilir. (Belli ki bu konuda ciddi istihbarat var.)
Mesajı da şöyle bir şey olur: "Bizim 1977'de yaptıklarımızın üstüne gidemediniz... Bakın işte benzerini tekrarladık, siz halkı yine koruyamadınız. Boşuna uğraşmayın, yakamızı bırakın."
İşte "Taksim'in simgeselliği" derken kastettiğim bu: Örgütün bir kez daha "başarma" ihtimali.
Soralım: Bu tehlike doğru dürüst anlatılamadı mı ki sendikacılar filan "İlla da Taksim" diye ısrar ediyor?