Futbolda, Türk forvet oyuncularının ciddi bir sorunu vardır: Rakip kaleciyle karşı karşıya kaldıklarında genellikle topa " dan! " diye vururlar.
Bu vuruşta " kasların gücü " ve " ruhun telaşı " vardır ama maalesef " gözlerin keskinliği " ve " aklın becerisi " yoktur. Nice güzel gol pozisyonu bu şekilde heba edilir ülkemizde.
Bu bakımdan Tuncay Şanlı'nın, Avusturya'ya attığı gollerden ikisi (yani üçüncü ve dördüncü golümüz) çok önemliydi.
Türkiye'de oynarken Tuncay böyle değildi. Karşı karşıya kaldığında en fazla yaptığı, topu kalecinin sağından ya da solundan plaselemekti.
Dün akşam ise pozisyonların hakkını verdi. Topu aşırarak "şık" olduğu kadar " kolay " goller attı. Telaşlanmadan, kaledeki boşluğu görerek, yumuşak bir vuruşla yapılmış akıl dolu gollerdi bunlar. Belli ki Tuncay, İngiltere'de kendini geliştiriyor.
Çok merak ediyorum: Adamlar ne yapıyor da, belli bir yaşa gelmiş, alışkanlıkları yerleşmiş bir futbolcuya dahi yeni şeyler öğretebiliyor?