Metrobüsün Anadolu yakasına ulaşması nedeniyle düzenlenen törene katılan Başbakan için, ' Son Osmanlı Padişahı Recep Tayyip Erdoğan' diye pankart açıldı. Bunun üzerine Başbakanın korumaları pankartı indirdi.
Bu pankartı açanlar acaba provokasyon peşinde miydi? Belki de Erdoğan karşıtı medyanın eline koz vermeye çalışıyorlardı. Hepsi olabilir.
Ancak biz, samimi olduklarını varsayarak konuyu ele alalım.
Ben buradaki fikrin yaygın olduğundan eminim. Bu ülkenin birçok vatandaşı, Osmanlı'nın şaşaalı günlerini yeniden yaşamak istiyor.
Peki, niye Cumhuriyet kavramı ile yetinmiyor, mesela ' İşte Gelmiş Geçmiş En büyük Başbakan' filan demiyorlar da, illa Osmanlı'ya gönderme yapıyorlar?

***
Çünkü bizde cumhuriyet kelimesi, sınırlar içinde tıkılıp kalmışlığı çağrıştırır. Bu şekilde algılanır.
' Biz bize yeteriz'... ' Yerli malı, yurdun malı, herkes onu kullanmalı'... ' Bir Türk dünyaya bedeldir'...
Bu ve benzeri sloganlar, hep dışa kapalı bir ülkenin düşünce biçimini ortaya koyar.
Yurtdışı seyahatlerinde bin bir türlü insanla tanışanları, ülke ülke dolaşıp mal satmaya çalışanları, ABD'de, İngiltere'de, Almanya'da eğitim görenleri bu ufku dar laflar kesmez.
Onlar için Cumhuriyet askerdir, polistir, validir, kaymakamdır, jandarmadır, gümrükçüdür.
Velhasıl memurdur, bürokrattır. Belki biraz da eşraftır, esnaftır, köylüdür. Hadi hadi Vehbi Koç'tur, biraz da üniversite hocasıdır.
Cumhuriyet işadamı değildir, tüccar değildir. Burjuva hiç değildir.

***
Hatırlayın: Modern anlamda Osmanlılık ya da Yeni Osmanlılık ne zaman ortaya çıktı? Turgut Özal'ın ekonomik reformları döneminde!
Türkiye'nin girişimcileri, elde bond çanta, dünyaya açıldıkları günden itibaren, cumhuriyetin bu haliyle ne kadar kavruk bir kavram olduğunu gördüler ve teşvik edici yeni sözler aramaya başladılar.
O zamanlar, Adriyatik'ten Çin Seddi'ne diyorlardı. Şimdi ise basitçe Osmanlı'yı köpürtüyorlar.
'Ya sen ne diyorsun' diye sorarsanız: Ben imparatorluğun 'Son Padişah'ı yerine cumhuriyetin ' İlk Başkan'ı olmayı tercih ederdim.