Sabah akşam bir şeyler okuyorum. Ama kitaptan değil, ekrandan... Tablet bilgisayar elimden düşmüyor.
'Ben niye böyle oldum' diye düşünürken, kitap okuyamamaya başlamam ile hafif bir tablet edinmemin aynı döneme denk geldiğini fark ettim.
Niye ki? İster kağıttan oku, ister ekrandan...
Bir ondan, bir ötekinden... Birbirlerini dışlamaları şart mı? Evet, maalesef öyle!
İşte acı gerçek: Beynimiz, kağıttan okurken farklı, ekrandan okurken farklı çalışıyor.
Kağıttan okurken satırlara odaklanıyor, çizgisel bir okuma yapıyor, başka şeyle ilgilenmiyoruz.
Ekrandan okurken ise aynı anda ekrandaki diğer şeylere de (linkler, reklamlar, başka metinler) takılıyor, daireler çizerek okuyoruz.
Niye? Çünkü beyin, kağıda bakarken farklı, ekrana bakarken farklı bölgelerini kullanıyor.
Böylece kağıttan ekrana, ekrandan kağıda geçerken zorlanmaya başlıyoruz... Kağıt bizden konsantre olmamızı talep ediyor. Ekranda ise havaileşiyor, hoplayıp zıplıyoruz.
Sonuç: Ekrana alışanlar, kağıttan uzaklaşıyor.
Ömrü kitaplar arasında geçmiş bir insanım; başıma bu da mı gelecekti!