Şimdi çok kaldı mı bilmiyorum, yedi-sekiz sene evvel Türkiye'de iç savaş isteyenler vardı.
"Gerekirse ekonomik kriz" namussuzluğunun bir başka cephesiydi bu: Gerekirse iç savaş!
Kime karşı? Halkın seçtiği hükümete karşı.
Bu aşağılık özlem artık Taksim ve Okmeydanı gibi yerlerde ancak senede bir su yüzüne vuruyor ve gecekondu çocukları solculuk ediyoruz sanarak "büyük şehire karşı" duydukları hıncı sağı solu kırıp dökerek gideriyorlar...
İç savaş olsa, yoga yaparak hükümete karşı çıkan çıtkırıldımların da onlarla aynı cephede savaşmaları gerekecekti ki, Şair Eşref'in deyimiyle "tırnağını kessen kaçarlar meydan-ı gayretten"...
İç savaş ha?... Yani bir cephede Kemalistler, öbür cephede halk...
Bu zavallılar, bir iç savaş çıksa ölmeyeceklerini sanıyorlardı.
"Tayyip ölecekti", onlara bir şey olmayacaktı!
İç savaşı, Tanzanya'da trafik kazası ya da Papua Yeni Gine'de sel baskını gibi televizyondan izleyeceklerini sanıyorlardı, pizza ve bira eşliğinde.
Tıpkı, ekonomik kriz çıksa aç kalmayacaklarını sandıkları gibi.
Madem ki "gerekirse ekonomik kriz çıksın yeter ki bu hükümet gitsin" kafasında gidenlerle aynı kaptan su içiyorlar, onlara iç savaştan ekonomik örnekler verelim:
Suriye üç yıldır giriştiği iç savaşta, en az kırk yıl geriye gitmiş!
Biz uydurmuyoruz, Birleşmiş Milletler raporu söylüyor.
Suriye'de yaşayan insanların yarıdan fazlası aşırı derecede fakir.
Bizim kaçak çalışan temizlikçi kadınların ya da benzini zam gören taksi şoförünün fakirliği gibi değil bu fakirlik, koyu sefalet... Kara sefalet...
Halkın en az yüzde yirmisi de eh işte, bizimkiler gibi fakir. Temel ihtiyaçlarını gidermede zorlanıyor.
İki buçuk milyon kişi işsiz kalmış. Yüz binlerce insan da bizde mülteci olarak yaşamaya çalışıyor.
Suriye'de üç senede 143 milyar dolarlık zarar ziyan var.
91 devlet hastanesinin 61'i yıkılmış. 53 özel hastane de doğru dürüst çalışamıyor, zarar görmüş.
Günde ortalama 10 çocuk ölüyormuş. Alın size iç savaş.
Gezi Parkı hengamesinde muhalif gazetelere görüntü malzemesi sağlamak için "kitap okur gibi yapan" entel bozuntuları da Avrupa tarihine eğilsinler, Suriye gibi ülkeleri "banal" buluyorlarsa...
İspanya İç Savaşı'nda bir milyona yakın insan öldü. Aşağılık bir diktatörlüğe teslim olan İspanya, iç savaşın bitiminden ancak yirmi yıl sonra kendine gelmeye başlayabildi... İspanya'da 1939-1959 yılları arasında öyle yalnızca işsizlik falan değil, düpedüz açlık vardı. Tüberküloz da almış başını gitmişti.
Amerikan İç Savaşı'nda çıplak ayakla dövüşen güneylileri falan hiç saymıyorum, o kadar genel kültür Gezi çocuklarına ağır gelebilir.
"Gerekirse Türkiye 40 yıl geriye gitsin" diyenlere sevinecekleri bir haberim de yok değil: Tayyip ölecekmiş!
Vallahi doğru... Cenab-ı Allah emretmiş, "bu kulumun canını bir gün mutlaka alacağım" demiş... Hadi gene iyisiniz.
Fakat Kılıçdaroğlu ilelebet payidar kalacakmış.
