Büyük çoğunluğunu çiftçilerin oluşturduğu kesimlerin dertlerini dile getirdiğim için çoğu zaman reytinglerim de düştü, okur katsayım da. Ama gözden ırak tutmamak gereken ve memleketin dinamosu insanlardır diye düşündüm hep. Bu nedenle ısrarla yazdım, yayınladım onları ve dertlerini. Şimdi bir davetiye duruyor önümde. Gururla sevinçle bakıyorum üzerinde yazanlara. Diyor ki: "Sizi çiftçi dostu basın mensuplarından biri olarak gördük. Ödülünüzü almak için lütfen..." İşte bu ödül gerçekten de içimi ısıttı. Yarın Ankara'da olup törene katılacağım kısmetse. Yani kardeşler; sözün özü, insan ne ekerse onu biçiyor. Tam da çiftçi dostların yaşam boyu yaptıkları gibi.