Harran'ın yedi düvelde 'menşur' evleri çamurdan mücessem peri bacaları gibi. Vakti zamanında Emeviler, Abbasiler, Moğollar bile almaya kalmaya gelmiş bu kıymetli toprakları. Şimdi Çin'den, Norveç'ten gelen dünya milletleri var da bu gelişler zapta değil meraka dair. Eski Harran şehri höyüğün etrafında şekillenmiş. Höyüğün karşısında koca bir kale dikip korumuşlar kenti. İşte bu kadim kalenin az yamacında bir Harran Evi var. Orada Ali Kızıl nam bir adam 2 karısı 10 çocuğuyla yaşıyor. Bir hanımı daha var. Ama o 3 çocukla Suriye'de. Ağzında sağlam dişi yok ama laf bol. "15 Yıldır Harran Kültür Evi'nin işletmeciliğini yaparım. Çocuklarım da yabancı dil biliyor" diyor. Ben gittim ki telaş palazlanmış. "Kızı gelin etme" muhabbeti varmış çünkünü.
'VİDAYODAN GÖRDÜLER'
- Gastacı bey, ben, eşlerim ve çocuklarım gelenlere yol yordam gösterirken 5-6 lisan öğrendik. Gelenler 100 tane 200 resim çeker, çekim yapar. Bizim kızı da vidayodan görüp beğenmişler.
- Nereden görmüşler?
- Japonya'dan... Sonra elçileri geldi istedi büyük kızım Cemile'yi bir Japon deikanlıya.
- Verdin mi?
- Önce Allah'tan kısmet gelirse diyelim. Sonra da bizim şartlarımız vardır tabi ki.
- Nedir şartlar, başlık parası mı?
- Başlık demiyorum ben ona. Yetiştirme parası... 50 bin lirayı verecek, burma bilezik ve altın zincir takacak öyle.
- Bu kadar mı?
- Noterden mukavele yapacağız, konsolosları da kefil olacak. Kızımı her 6 ayda bir Türkiye'ye getirecek.
- Alır gider sözünü tutmazsa?
- Ben aşiret çocuğuyum, gider alır gelirim cehennemde olsa.
- Sen daha önce kız verdin mi böyle?
- Verdim... Hülya kızımı İsviçre'ye, Hatice'yi İngiltere'ye gelin yolladım. Her 6 ay bir geliyor onlar da... Aha bak resimleri.
- Cemile kızın gönlü var mı peki?
- Kendisine sor. Biz de kaçak göçek yok. Medenidir benim evlatlarım. Sor anlatsın.
"BEN İSPANYOL BEĞENİRDİM"
Cemile gülerek, az biraz da sıkılarak anlatıyor:
- Yaşın kaç Cemile?
- 24 oldum abi.
- Kimmiş bu elçi? Nereden temas kurdu?
- Buradaki tur rehberlerinden biriymiş. Ben aslında İspanyol olsun diyordum. Onlar hem bize benziyor hem de çok saygılılar.
- Özlemez misin burayı, anayı babayı?
- Özlememek olur mu Savaş abi? Ama Allah'ın yazdığı neyse o olur. Kardeşlerim gitti kurtardı kendini bak. Burada kalsak olacağımız anam gibi. Hem kumalardan çekiyor hem buranın sıcağından, yorgunluğundan.
