Kalbimde, taşıp onların mutsuz yuvalarını nur ve neşe alanına dönüştürecek barış yoktu. Ne işim vardı burada? Utançla doldum. Yüzlerine karşı özledikleri hayatın kendi başına bir yoksulluk olduğunu ama yoksulluktan duydukları korkunun bütün hayatlarını kapladığını söyleyecek kadar zalim olamazdım. İhtiyaçları olan şeyi vermezdim, çünkü ben henüz sahip olamamıştım. Bütün yapabildiğim oradan çekip gitmek oldu.
IAN DALLAS (Gariplerin Kitabı)