Madem pazartesi geldi çattı, güncel siyasete dönsek mi?
Ama yine lafı dolandırmadan... Hani AK Parti-CHP koalisyonunun kurulamayışına üzülme konusunda anlayamadığım şeyler var demiştim.
Zaten şu geçen üç gün boyunca da bu koalisyona çok ihtiyaç duyduğu söylenen kamuoyunu arayıp taramaya devam ettim, hiçbir emaresini göremedim.
Tabii bu iddiayı öne sürenler kadar yüksek sosyolojik zaviyeden bakamıyor olabilirim.
Yani "zihinde inşa edilen bir toplum"dan aşağı doğru...
Benimki aşağıdan yukarı doğru.
Fakat orayı geçelim...
Bugün "anlayamadığım" bir noktayı daha açacağım.
Nedir o?
AK Parti-CHP koalisyonunu savunanlar içinde yer alan değerli dostlar bu koalisyonu aynı zamanda bir siyasi olgunluk aşaması olarak değerlendiriyordu.
Hatta baktım, sevgili Etyen Mahçupyan son yazısına "Bir olgunluk sınavıydı sadece" başlığı koymuş.
İki partinin de bu sınavı veremediğini ama sınava girmiş olmalarının bile bir sağduyu belirtisi olduğunu söylüyor.
İleri sürdüğü tez de şu: "Koalisyonun gerçekleşmemesi, henüz Türkiye sosyolojisinin toplum olmaya yeterince hazır olmadığını, cemaatçi bakış içine hapsolmuşluğunu sürdürdüğünü ve kısıtlı işbirliğinden ziyade kısıtsız çatışmayı daha rahat içselleştirdiğini gösteriyor."

Şimdi gelin yakın tarihimizi bir hatırlayalım...
Ne zaman koalisyonlarla yönetilsek, sarsıcı ekonomik krizler, örtülü veya örtüsüz darbeler yaşanmış; çürüme ve yolsuzluk şaha kalkmış, faili meçhuller sıradanlaşmış, hiçbir temel sorun çözülmemiş fakat tersine derinleşmiştir.
Bütün bunlar kolayca bir kenara atılacak bir tecrübe sayılabilir mi?
AK Parti sosyolojisi, 13 yıldır ülkeyi tek başına yöneten partileri son seçimden pek az bir oy kaybıyla çıktı diye hafızasında derin ve sancılı izler bırakmış tecrübelerini yok saymaya kalkışmadı.
Ben asıl buna "toplumsal olgunluk" derim.

Peki, iki partinin bir araya gelip hükümet etmesi "çatışmacı siyaset" ortamını törpüler mi?
Belki...
Bundan sonra...
Eğer partiler yeni seçime başka bir dille (yani muhtemel bir işbirliğini kollayarak) giderlerse...
Fakat bu da bir yana...
Bana söyler misiniz, hangi demokraside partiler açık açık iktidarı paylaşma hedefiyle seçimlere girerler?
Şu miti yıkalım bir kere!
Koalisyon olgunluk değildir. Çünkü koalisyon ne işbirliğidir, ne de uzlaşma! Koalisyon her durumda mecburiyettir.
(NOT: Toplum olamama; cemaat kalma meselesine şimdilik girmiyorum. Yine de şunu söyleyeyim; ben "toplum" olmuş bir toplum hiçbir yerde göremiyorum. Epistemolojik bir konu tabii!)