Akşam vakti. Çengel'de yağmur yağıyor. Pilav üstü az kuru kaşıklıyorum. Lokantanın müzikçalarında Ahraz grubunun şarkıları çalıyor.
Amelie Nothomb'un kitaplarını yutar gibi okuyorum. Yiyeceklere duyulan arzuyu, obezliği ve modern insanın pasif öfkesini müthiş anlatıyor.
Heyecan. Sevinç. Az kaldı. Balkon için yeni sardunya fideleri alınacak. Bu yıl çiçekler kadar yeşilliğe de alan açmak istiyorum.
The Constant Gardener filmini on yıl kadar geç, yani geçen akşam izledim. İyiymiş. Çok etkileyici.