Yabancılaşma olgusu, tabii ki sadece siyasetçiler için söz konusu değil.
Örneğin bankacılar da, ekonomi politokrasisi de kendi varlık sebeplerine yabancılaşabilirler.
Örneğin bankacı, tasarruf sahiplerinden topladığı parasal kaynakları yatırımcılara ve girişimcilere plase eder. Burada tasarruf sahibinin de, bankacının da, kredi kullanan yatırımcının da kazanması, sistemin temelidir. Oysa bizde değişen zamanlara göre ya sadece bankacının, ya da tasarruf sahibi ile bankacının kazanması düşünülmekte, kredi kullananlar ise çoğunlukla kaybedenler olmaktadır. Ekonomiyi kamu adına yöneten politikacılar ve bürokratlar (Politokrasi) ise, sadece devlet gelirlerini artırmayı düşünürler, kamu harcamalarını kısmak yerine vergi ve zamlarla ekonominin (Ve halkın) kanını kuruturlarsa, sonunda mutsuz bir toplum çıkar ortaya. Siyasetin varlık sebebi ise, yaşamı kolaylaştırmak ve toplumsal mutluluğu sağlamaktır.