Geçen yıl bu ay, sevgili ve bilgili arkadaşım Mario Rodrik'i kaybetmiştik.. Onun için şunları yazmıştım:
- Mario Rodrik, benim Türkiye'de aklına, kültürüne, dünya görüşüne ve görgüsüne en fazla güvendiğim bir aydındı. Sizin de böyle arkadaşlarınız vardır. Onlarla konuşunca, insan olmanın tadına varırsınız. Okuduğunuz kitapların özünü paylaşırsınız mesela. Mario toprağa verilirken eşi Sarika tabutuna benim onun için yazdığım yazıyı ve Mario'nun son olarak okuduğu kitabı da koydurmuş. Bu olayın sonrasını geçen gün Selim Egeli anlattı.
Meğer Mario'nun son okuduğu kitap, ona Fehmi Zorlu tarafından ödünç verilmiş, İstanbul'u anlatan ve bir aile büyüğü tarafından yazılmış değerli bir ilk basımmış. Bu kitabı Rodrik ailesinden geri isteyince kendisine bunun imkansız olduğu, çünkü kitabın da Mario ile birlikte ebediyete intikal ettiği anlatılmış. Mario yaşasaydı bu olaya kimbilir ne kadar gülerdi. Ödünç kitaba el koymak için ölmek gibi bir yolu denemeyi başardığı için, herhalde övünürdü de.