Önceki gün Sabah'ı ziyaret eden Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği (TOBB) Başkanı Rifat Hisarcıklıoğlu'nu dinlerken, bir özel sektör sözcüsünün ağzından son yılların en anlamlı sözünün çıktığını hissettim. Özetle şöyle diyordu Hisarcıklıoğlu:
- Türk özel sektörü için, 2001'de patlayan ekonomik kriz bir dönüm noktası olmuş ve bir çeşit düşünce devrimi yaşanmıştır. Bu krize kadar Türk özel sektörünü oluşturan kişiler ve şirketler kendi bilançolarına bakar, kendi işlerinin kâr ve zararını hesaplarlardı. 2001 Krizi'nden sonra, kamunun makro dengelerinin, işletmelerin mikro dengeleri kadar herkesi ilgilendirdiği anlaşıldı.
Ülkeyi ve halkı topyekûn yoksullaştıran krizi geride bıraktığımız, ekonomideki makro dengelerin yerine oturduğu bu dönemde, siyasi iktidarın da Türk özel sektörü gibi bir düşünce devrimi yaşaması gerekiyor.
Yani bir başbakanın önüne getirilen makro rakamlara ve istatistiklere ya da kamuoyu yoklamalarına bakarak, "Ben bu kadar yapabilirim. Zor durumda olanlar kendi hatalarını arasınlar" demesi çok büyük bir hatadır.
Neticede bir işletme bulunduğu sektörde tek başına batarsa, bu durum o işletmenin kötü yönetildiği anlamına gelir. Ama aynı sektördeki işletmelerin çoğu batıyor veya çoğu kötü durumdaysa, bunda ekonomi yönetiminin hataları ve sorumluluğu aranmalıdır.
Özellikle iktidarda olan siyasetçiler, kamuoyunun duygularını ve durumunu anlama işini, sadece anketlere, istatistiklere, kamuoyunun nabzını yoklama uzmanlarına bırakmamalıdırlar.
Çünkü genel olarak muhalefetteyken halkla ve özellikle problemli kesimlerle sürdürülen diyalog, iktidara gelince ne yazık ki kesiliyor. İktidarın çevresi ne yazık ki sadece mutlu kesimlerle ve bir ölçüde de siyasetin rantını iktidar kadrolarıyla paylaşan aferistlerle doluyor. İktidarın liderleri de, toplumdaki farklı kesimlerin mutsuzluğunu ve ekonomideki değişik sektörlerin problemlerini doğrudan duymak yerine, kamuoyu yoklamalarına, istatistiklere ve makro denge hesaplarına bakmayı tercih ediyorlar.
Şu anda da durum böyle.
Türk özel sektörü elbet makro ekonominin sağlıklı durumundan ötürü mutlu. Ama protesto olan senetlerdeki artışlar, reel sektörün orta ve küçük boy işletmelerindeki mikro krizler, gerçekten can yakıyor.
Başbakan Erdoğan ve AK Parti kadrosu ise, galiba iktidara fazlaca alıştı. Buna siyasette "Yabancılaşma" da denebilir. Problemli kesimlerle diyalogdan fazla hoşlanmıyorlar. Sadece başarının övgüsünü duymak istiyorlar.
Gerçi bu hep böyle oldu geçmişte de ama, bundan sonra böyle olmaması daha doğru değil midir?