Geçen hafta bir haber vardı. "18 yaşına gelince evden kovdular" diye içerikle tam uyuşmayan, taraflı bir başlıkla verilen haber şöyleydi: "ABD'nin New Jersey eyaletinde, geçen yıl 18 yaşına basınca kendisini evden atmakla suçladığı ailesine dava açan Rachel Canning, beklediğini bulamadı. Mahkeme, önceki günkü duruşmada genç kızın ailesinin üniversite eğitimi ve diğer masrafları için kendisine haftada 650 dolar ödemesi talebini reddetti. Kızın babası Sean Canning, 'Biz onu evden atmadık. O çok şımarık ve yalan söylüyor. Ev kurallarına uymak istemediği için kendi ayrıldı. Kızımızı seviyoruz ve özledik. Biz gaddar değiliz' derken, Rachel Canning ise anne ve babasının kendisine kötü davrandığını belirterek 'Bana ceza olsun diye okul masraflarımı ödemiyorlar' dedi." Haberi okuyan bir kaç kişiye ne düşündüklerini sordum. Çoğunluk 'kötü ebeveynler' tanımlaması yaptı. Bu haber bağlamında ebeveynlerin sorumluluklarının ve sınırlarının tartışılmasının doğru olacağını düşünüyorum.
KİMİN HAKKI NE KADAR?
Ebeveynlerin çocuklar üzerinde hakları ve sorumlulukları var. Çocuk hakları beyannamesi, çocuğa bakmakla yükümlü erişkinlere onu korumak, sağlığını, eğitimini sağlamak gibi yükümlülükler getirmekte. Bunları yapmamak çocuk ihmaline ve istismarına girer. Bunun yanı sıra çocuğu büyütürken kurallar koymak, onun gelişimini sağlayacak ve zarar görmesini engelleyecek şekilde sınırlar oluşturmak ebeveynler için hem bir hak hem de bir sorumluluktur. Aile eğitimi denilen şeyin temelini sorumluklarını bilen, kendi kendine yetebilen bir çocuk yetiştirmek oluşturur. Aile karşılıksız ve sonsuz veren bir kurum değildir. Öyle olmaya başladığı zaman, doyumsuz, sorumluluk almayan, ebeveynleri başta olmak üzere tüm dünyayı kendilerine borçlu sanan, her istediğinin karşılanmasını bekleyen ve bunun için bir şey yapmayan çocuklar yetişir. Haber örneğinde ayrıntıları bilmiyoruz. Ama 'evden kovan ebeveynler' damgasını basmadan bir düşünelim. Kurallara uymayan, hep kendi istediği olsun isteyen, bu koşullar sağlanmadığı zaman yeni oluşturacağı yaşam için ebeveynlerinin katkı yapmasını zorunlu bulduğu için mahkemeye giden çocuğa nasıl bir tanımlama yapabiliriz? Karar vermek kolay değil. Her anlamda sağlıklı bir çocuk büyütmek, bu süreçte büyük hatalar yapmamaya çalışmak, doğru seçimler yapmak da zor. Ebeveynlik sorumluluk getirir. Bu sorumluluk çocuklara maddi manevi her şeyi vermek demek değildir. Çocuğun haklarına saygılı ama sınırları ve sorumlulukları öğretebilen ebeveynler huzurlu olacaktır.
