Dün gece bir tek kazanmakla kalmadık; basketbol borsasındaki değerimize de değer kattık. Maçı kazanırken Sinan'ı da kazandık. Oyunu daha ilk devrede bitirirken güvenimize zirve yaptırdık. Yaptığımız baskılı zone ile onlara pas yaptırmazken inancımız tavan yaptı. Hani deriz ya Türkçe'de, "Bir koy üç al" diye; dünkü galibiyetimizi hanemize koyarken bilmem üç mü aldık, beş mi, on mu?
Fransızlar'ın her ne kadar atletik güçleri çok yüksek olsa da, basketbol takım fundamentalinin ve oyunu akıllı oynama becerilerinin bizlerin çok altında olduğunu zaten biliyorduk. Belki akıllarda çok ufacık bir "Acaba, böyle bir günde heyecan mı yaratırız? Bu sadece atarak oynayan Fransızlar ister misin bugün soksun?" gibi gerçek hayatta yeri olmayan minik kuşkular oluştuysa da, dün olması gerekeni sahada gösterdi 12 Dev Adam. Sporda her zaman iki kere iki dört etmeyebilir, ama dün aramızda öyle bir güç farkı vardı ki; bizim oyunun her bölümünde sahaya yansıttığımız iki kere iki tam 4.00 etmişti bile...

ŞİMDİ BAMBAŞKA BİR RAKİP VAR
Maçı garantiledikten sonra Oğuz yüksek posta çıktı, Semih'e çok güzel asistler yaptı. Sinan kendi çaldı, attı. Üstüne yetmezmiş gibi bir de pota altındakilere attırdı. Kerem Tunçeri müthiş başladığı maçı Ender ile paylaşarak müthiş bitirdi. Saha içindeki basketbol şefliğine maç sonu tribünlere "Dağ Başını Duman Almış" söylettirerek orkestra şefliğini ekledi. O da yakıştı ona. Zone savunmada neredeyse dağlardan atılan Fransa şutlarının kaçanlarını Ömer Aşık, Semih, Ersan rahatlıkla topladı. Hidayet, kişisel becerisinin o sahadakilerden çok daha üstünde olduğunu çok rahat bulduğu sayılarla belgeledi. Derler ya; "Bundan iyisi Şam'da kayısı!" Bunun gerçeği bence bundan sonra "Bundan iyisi İstanbul'da madalya" olarak değiştirilir bu şampiyona için.
Bambaşka bir basketbol kültürüne ve oyun tarzına sahip Slovenya'yla oynayacağız şimdi. Mutlaka farklı bir maç olacak. Daha sertlik gerektirecek. Hem Milli Takım'ın hem de taraftarın kendini hazırlayacak zamanı var.