Muğla'dan Yatağan'a doğru yola çıktık. 15 kilometre gittikten sonra, ana yoldan ayrılıp, sola saptık. Köy yolunda 8 kilometre gittik.
Gökpınar köyü, Bahçeyaka köyü ve sonra da eski adıyla "Gevenis", şimdiki adıyla "Çaybükü" köyü.
"Ormancı" türküsüne konu olan köy işte burası.
***
- Merhaba ağalar... Deyin bakalım olay nasıl oldu?
Köylüler dediler ki:
- Olmuş bir kere bey. Gayrı ne desen boş.
Birkaç ihtiyar "olayın" tanığı.
- Gazeteci bey. Çok mu isteyon hadiseyi hikaye etmemizi?
***
Mademkine soreyon, öyleyse anlatak.
1946'nın Temmuz sıcağıydı. Aşşada orman yanıvirmiş.
Orman Memuru Sarı Memet (Orman Koruma ve Bakım Memuru Mehmet İn) gayfeye (Belen kahvesi) geldiydi. Muhtar Teyfik' nen (Tevfik Cezayir), argedeşi Mıstafa (Bay Mustafa) dama oynayıp durulardı.
Ormancı didi ki:
- Muhtar Teyfik, bağa birgaç bekçi viriver... Yangına gitcem.
Muhtar Teyfik didi ki:
- Bu mevsimde köyde adam ne geziyi?.. Herges tarlada.
Ormancı Sarı Memet gızdı, "orman yaneyo" didi, damayı devirdi.
Mıstafa (Şahbudak) "ne deviriyon" didi, Sarı Memet'in üstüne yürüdü.
Sarı Memet, pıçağı çekti, Mıstafa' nın golunu yaraladı.
Mıstafa da tabancaya sarıldı. Muhtar Teyfik "ula ne ediyonuz" dedi, gendini ortaya attı. Tabanca patladı, muhtar Teyfik vuruldu.
Hestaneye yitiştirene gadar, gan gaybından yüce rabbime gavuştu.
Senin anlayacan, gazteci bey...
Teyfik mezere gitti, Mıstafa hapse.
Yazık oldu köyün iki gencine.
***
Muğla Valisi Hüseyin Aksoy'la birlikte, yeşilliklerin arasına gizlenmiş Çaybükü köyünü gezdik. Sonra "köyün yukarısına" ilerledik.
Ve...
"Çıktık Belen kahvesine baktık ovaya."
***
Muhtar Necati'ye (Cezayir) dedik ki: Muhtar... Ormancı türküsünü deyiver bakalım... Vali beyle birlikte kahvemizi içip, Ormancı'yı dinleyelim.
Muhtar Necati "hüzünlü" bir insan:
Yavuz bey... Benim deyivermem yakışık almaz... Bay Mustafa (Şahbudak)'nın, tabancasından çıkan kurşunla vurulup ölen muhtar Tevfik, benim dedem olur.
***
"Belen Kahvesi" Vali Hüseyin Aksoy tarafından restore ettirildi.
6 Nisan'da (Çarşamba) Kültür ve Turizm Bakanı Atilla Koç açacak.
Muhtar emmi ile köy halkı dediler ki:
Yavuz bey yazıvir, bütün halgımız davetlidir.
