Bir zamanlar köydü... Adı Farilya'ydı... Köyün geçim kaynağı süngercilikti, mandalinaydı... Yolu toz topraktı... Suyu kuyu suyuydu... Bodrum'a 20 km uzaklıktaydı.
Köyün bakkalı aynı zamanda muhtardı: Hasan Erdoğan. Gaz da satardı, peynir de, ekmek de. Akşamları her şeyi kapının önünde bırakırdı.
Bir gün "ya hırsız çalarsa" demiştik de, bakkal muhtar tepki göstermişti:
- Bu köyde öyle şey olur mu?.. Hırsızlık ayıptır.
Köyün tek moteli vardı.
Adı Farilya, sahibi Şükrü Bilgi'ydi. 5-10 müşterisi vardı... Her yıl aynı kişilerdi. Bunlardan biri de Barış Manço'ydu.

***
Köye telefonun gelmesi çok büyük olaydı. 12 Eylül 1980 sonrasıydı. General Servet Bilgi PTT Genel Müdürü'ydü. Rica ettik, köye 50 abonelik bir santral kurdurdu.
Telefon manyetoluydu. Santral "1" numaraydı. Bizim ev "2" numara. Köyde 50 aboneyi bulamamıştık.

***
O zamanlar TV siyah beyazdı. Bodrum'a yerleşen Zeki Müren hayattaydı. Bir gün Haber Müdürü Erol Dallı "Sizin köy nasıl bir yer" diye sormuştu.
"Gel de gör" demiştik. Gelmişti, görmüştü, ona 1.5 milyona denize sıfır bir ev almıştık.
Cumartesi günü o eve, rahmetli Dallı'nın eşi Tanju hanıma ziyarete gittiğimizde "eski günleri" hatırladık.

***
Seneler seneleri kovaladı. Farilya, Gündoğan adını aldı... Belde oldu. Motelci Şükrü'nün oğlu İbrahim Bilgi Belediye Başkanı seçildi.
"Nüfus kaç" diye sorduk. İbrahim Bilgi:
- Kış nüfusumuz 5 ile 7 bin arasında... Yaz nüfusumuz 25 bin.
Ankara'dan gelen para ise "5 bin nüfusa göre."
- Başkan, beldeye kimler gelip gidiyor?
- Kimler gelmiyor ki... Özellikle Hollandalılar ile İngilizler geliyor, mülk alıyorlar.

***
Şeytan Sabahattin (Erdoğan) pek çok arsanın sahibiydi.
Bir ara otelciliğe soyundu. Sonra lokantacı oldu. Ardından bakkal. Taksici. Ve şimdi de o emlakçı.
"Dedem Emlak" Şeytan Sabahattin yalanı dolanı olmayan, üç kağıt nedir bilmeyen bir Ege delikanlısı.
- Sabahattin satılık neler var?
- İyi bir taş bina var, 240 bin Euro... Denize 150 metre bir ev var, 190 bin Euro... Tripleks bir ev var, deniz görüyor 200 bin Euro... 500 metrekare arsa üzerinde 100 metrekarelik bir ev var, 130 bin Euro.
Gündoğan'da artık "Türk Lirası" konuşulmuyor.

***
- Sabahattin, işler nasıl?
- Abi, sen paradan bahset... İş, paraya göre değişiyor.
Sabahattin'in sözlerinin tercümesi şu: 100 bin, 200 bin Euro'luk mülklerin satışında "durgunluk" var.
Ama "300 bin, 400 bin, 500 bin ya da 1 milyon Euro'luk mülkler" kapış kapış gidiyor.

***
Zaman su gibi akıyor. Dün kimi çevreciler "havaalanı istemezük" diye eylem yapıyorlardı.
Bugün Bodrum uluslararası havaalanına inen uçağın haddi hesabı yok.
Gündoğan'ın kahvesinde köyün ihtiyarları "zaman üzerine" konuşuyorlar:
- O zamanlar kimse para ile yatıp para ile kalkmeyo idi... Kadın kocasına, ögrenci hocasına diklenmeyo idi... Kimse, kimseyi kıskanmeyo idi.
İhtiyarların torunları ise "dede, zaman değişti" diye gülüyor ve son model otomobillerine doğru yürüyorlar.

***
Cumartesi, pazar iki gün Gündoğan'daydık.