Cumhurbaşkanı Demirel, Çankaya Köşkü'ndeki makam odasında çalışıyordu.
Yanında bir ziyaretçisi vardı:
Başbakan Yardımcısı Prof. Tansu Çiller.
Görüşme sırasında Özel Kalem Müdürü odaya girdi. Ve Demirel'in önüne "katlanmış bir kağıt" koydu.
Cumhurbaşkanı "notu açtı, okudu, tekrar katladı."
Ve Çiller'le görüşmeye devam etti.

***
Tansu hanım, Cumhurbaşkanı'nın yanından ayrıldı.
Makam otomobiline bindi ve bu sırada...
Bir "haber" aldı. Hemen geri döndü.
Cumhurbaşkanı'nın odasına tekrar girdi:
- Sayın Cumhurbaşkanım... Sincan'da tanklar yürümüş.
- Bakarım ne olduğuna... Biliyorum konuyu.
- Ama efendim... Acil... Tanklar yürümüş.
- Bakarım dedim ya... Konuşacağım.

***
Aradan 9 yıl geçtikten sonra Demirel'e sorduk:
- Sonra ne yaptınız?
- Sordum.
- Kime?
- Sorun, bakın bakalım, neymiş dedim... Bilgi istedim... Önce olayın ne olduğu konusunda aydınlanmam gerekiyordu... Bunu yaptım... Sonra da konuştum tabii.
- Ne dediler?
- Bilgi geldi... Normal bir hadiseymiş... Tanklar bir yerden, bir yere gidecekti, oradan geçti dediler.

***
- Sayın Demirel tankların yürümesi normal bir hadise miydi?.. Gerçekten bir yerden bir yere giderken mi Sincan'dan geçilmişti?
- Bana verilen cevap bu... Ben de tankların, Türkiye'nin fertleri üstüne neden yürüyeceğini anlamadım... Daha doğrusu, tanklar Sincan halkının üstüne yürüyüp de ne yapacak?

***
- Sayın Demirel... Sincan'da tanklar yürüdükten sonra, Genelkurmay Başkanı ile yaptığınız ilk görüşmede neler konuştunuz?
- Orta yerde bir rahatsızlık vardı... Bana dedi ki: Büyük bir rahatsızlık var...

***
Demirel:
- Ben böyle şikayetleri geçmişte de almıştım... 1971'de.
- Sonra... Genelkurmay Başkanı'na ne dediniz?
- Nedir rahatsızlığınız, dedim.
- Genelkurmay Başkanı ne dedi?
- Dedi ki: Türkiye'de olup, bitenlerden ordunun alt kademeleri, üst kademeleri, hepimiz rahatsızız... Bilhassa laikliğe karşı saldırılardan rahatsızız.
- Ya siz kendilerine ne dediniz?
- Dedim ki......
(Arkası yarın)