Ve mutlu son...
Önceki gün Demirel'e haber verilir:
- Tolga sağlığına kavuştu... İslamköy'e gidecek... Otobüsle... Ama önce sizi ziyaret edip, elinizi öpmek istiyor.
Demirel "hayır" der:
- Ben hastaneye geliyorum.
Ve "bir kutu çikolata" alır. Bir de "kol saati."
Tolga'yı ziyaret eder.
***
15 Mayıs Perşembe...
Yani dün...
Demirel "kendisine tahsis edilmiş olan otomobilin" şoförünü çağırır:
- Tolga'yı hastaneden alacaksın... Benim otomobilimle Isparta-İslamköy'e, evine götüreceksin.
- Emredersiniz sayın Cumhurbaşkanım.
***
Küçücük Tolga, 4 yıllık yaşamında ilk kez "lüks bir otomobilin koltuğuna kurulurken..."
Demirel de ellerini göğe kaldırır:
- Ey büyük Allah'ım... Küçük Tolga ile birlikte sana sığınmıştık... Adaletinle bin yaşa... Sağ ol.