Dostumdu... Komşumdu... Gün olur, içinde fırtınalar eserdi... Gün gelir, duygu selinde yüzerdi.
Sevenlerinin başı sağ olsun.
En başta da eşi Ümran Hanım'ın.

Berrin Menderes... Adnan Menderes'in eşi.
Aydın Menderes'in annesi.
Kocası "asıldı."
Büyük oğlu Yüksel Bey "intihar etti."
Ortanca oğlu Mutlu Bey "bir gece... Trafik kazasında gitti."
Berrin Hanım, küçük oğlu Aydın Bey'le "başbaşa kaldı... Anne oğul, birbirlerine öyle düşkünlerdi ki."
Ama... Bir varmış bir yokmuş... Berrin Hanım da öldü.
Aydın Bey "sanki boşluğa düşmüştü."
Ümran Hanım... İşte o büyük boşluğu dolduran kadın.
Aydın Menderes için bir "sevgili... Eş... Şefkatiyle sanki ikinci bir anne... Fedakâr arkadaş... Sırdaş" oldu.
Hakkını kimse ödeyemez.