Tanıklar... Özal'ın "ilk kabinesindeki" bakanlar.
Ankara'da bir "bayramtören- geçit resmi" var.
Başbakan ve Bakanlar da oradalar.
Ancak... Törene gelen Bakanlar, makam araçlarını park edecek yer bulamazlar.
Zira... Protokol kapısının önü "atanmışların" araçlarına ayrılmıştır.
"Seçilmişler", kırmızı plâkalı bakan araçlarını park edecek yer ararlar... Uzakta bir yerlere koyarlar.
Aynı gün... Akşama doğru... Bakanlar kurulu vardır.
Bakanlar "burunlarından solurcasına" konuyu Başbakan'a açarlar:
- Onlar!.. Atananlar... Bize bunu nasıl yaparlar?
Turgut Özal "hele biraz sakin olun" der:
- Ben, Başbakan olarak, devlet protokolünün yedinci sırasında yürüyorum... Bu durum hoşuma mı gidiyor?.. Ama içime atıp, bir şey demiyorum... Size ne oluyor?
Hatırlatalım:
1983-1987... Devlet protokolü... İhtilali yapan 5 orgeneral... Altıncı sırada TBMM Başkanı... Başbakan yedinci... Eşli protokolde ondördüncü.
Yoruma gerek var mı?
Özal "birinci seçimde" hükümet oldu. (1983)
İkinci döneminde (1987 seçimleri) ise "iktidar."
