Fransızlar önce Kilis'i (29 Ekim 1919), sonra da Antep'i (5 Kasım 1919) işgal edince...
Bir "Kahramanlık destanı" olan direniş başlar.
Son Fransız askeri Antep'i terk edene (25 Aralık 1921) kadar.
Ve Meclis toplanır... Antep'e "Gazilik" unvanı verilir... Antep'in adı Gaziantep'e çevrilir. Antepli, direniş süresince "Eşini, çocuğunu" Besni'ye göndermiştir.
Besnili kendi yemez, Antep'ten Kilis'ten gelenlere yedirir.
90 yıldan fazla zaman geçti aradan.
Antepli, Kilisli "Besni" denilince duygulanır... Zira çocukluğunda ninesinden, dedesinden "Besnili'nin fedakârlık hikâyelerini" dinlemiştir.
Bugün Gaziantepli, Kilis'li "Suriye'den gelenleri" görünce... "Besni aklına geliyor."
Gaziantepli, Kilisli "Halden anlıyor." Kendi yemiyor "Suriyeli'ye yediriyor." Suriyeliler'in torunları... Torunlarının torunları da... 100 yıl sonra "Gaziantep" denilince, "Kilis" denilince duygulanacaklar.
Bugün Gaziantepli'nin, Kilisli'nin "Besni" denilince duygulandığı gibi... Besnili'ye "Bir başka gözle...Ana, baba, kardeş gözüyle" baktığı gibi.