Önceki gün... 30 Mayıs Cuma... Ankara'da bardaktan boşanırcasına yağmur yağarken... Güneydoğu'ya uçtuk.
Saat 15.00... Diyarbakır'daydık.
Hava sıcaklığı 34 derece.
Ankara'da insanlar "Yağmurdan korunmak için" şemsiye ile dolaşıyorlardı.
Diyarbakır'da ise herkes "Güneşten korunmak için" şemsiye altında.
İlk istikamet "Diyarbakır Büyükşehir Belediyesi."
Kürtçesi:
"Şaredarıya Bajare Mezin Amed."
Belediye'nin önünde çadırlar... Çadırlarda "Çocuğumu istiyorum" diye gözyaşı döken anneler babalar.
"Çocuklarının" resimleri... Yazılar:
Ne pahasına olursa olsun çocuklarımızı geri istiyoruz.
Henüz 15 yaşındalar.
Çocuklarımızı geri almakta kararlıyız.
Çadırın birine giriyoruz.... Cenaze evi gibi... Sessizlik... Gözyaşı... Hıçkırık...
Diyarbakır'da neler oluyor?... Bugün ilk yazı.
